Başbakan Tayyip Erdoğan uzun bir aradan sonra AB ile ilişkileri canlandırmak için Brüksel’e gidecek... Hükümet geziye bir önem veriyorsa, Avrupa için gezi en az iki misli önem taşıyor.

Hafta boyu yapılan ‘büyükelçiler toplantısı’na katılan diplomatlara, Tayyip Bey, “Görev yerinize gittiğinizde muhataplarınıza 17 Aralık’ın demokrasiye darbe amaçlı bir girişim olduğunu anlatın”tavsiyesinde bulundu.

Dün göz gezdirdiğim gazetelerde, “Büyükelçiler kutuyu soranlara ne anlatacak?” alaycı tavrını köşelerine taşıyanlar olduğunu gördüm. Okuyucuları arasından “Doğru” diyerek kafasını sallayanlar çıkmıştır herhalde...

Pekin büyükelçisi ne desin? Riyad büyükelçimiz durumu nasıl anlatsın? Atina büyükelçisi ülkede olanları savunurken ne yapsın? Arjantin, Brezilya gibi ülkelerde görevli diplomatlar seslerini nasıl yükseltsin? Ya Roma, Madrid büyükelçilerimiz?

Hükümetle artık ilişkileri kesilmiş bazı bakanların ellerini kendilerine ait olmayan ceplere uzattıkları henüz bir iddia. İddianın üzerine mutlaka gidilecektir, gidilmelidir de... Adlarının önüne ‘rüşvetçi’sıfatının yapışmasını istemeyen siyasiler bunu kendileri isteyeceklerdir. Hükümetini devirme amaçlı olduğunu düşündüğü 17 Aralık girişiminden fazla sıyrık almadan kurtulabilsin, Başbakan Erdoğan’ın ilk yapacağı işin ‘yolsuzluk’ iddialarının dosyasını açmak olacağını sanıyorum...

O açmayı ihmal ederse, bizler hatırlatırız...

Yabancı ülkelerde görevli diplomatlarımız da bunu söyler; muhatapları mutlaka anlayacaktır... Çünkü bugünün dünyasında, demokratik veya demokrasi-dışı yönetimlere sahip ülkelerin en büyük derdidir yolsuzluklar...

Haritaya gözleriniz kapalı yaklaşıp parmağınızı herhangi bir ülke üzerine basın, o ülkede de, bizde şimdi işittiklerimize benzer —hatta daha şiddetli— iddiaların gündemde olduğunu göreceksiniz...

Size ben bir özet çıkarayım...

Meksika ve Kolombiya uyuşturucu mücadelesinde başarı kaydetmeye başladı; o ülkeleri mekân tutmuş karteller kendilerine rahat hareket edebilecekleri yeni mekânlar peşinde. Orta Amerika ülkelerinde bu yüzden ciddi siyasi sıkıntılar yaşanıyor. Gün geçmiyor ki, bir ülkede, uyuşturucu tâcirlerinden para alma iddiasına muhatap siyasetçiler çıkmasın...

Suudi Arabistan’da iki yıl önce yolsuzlukla mücadele komisyonu oluşturulmuş. Nazaha adlı komisyonun başkanı Muhammed Şerif’in ‘Arab News’ gazetesine verdiği mülakat bana çok ilginç geldi. Ülkede bakanlar dahil bütün devlet görevlilerinden ilk gün mal beyanı alınıyor ve yeni bir mal beyanı doldurana kadar istifaları kabul edilmiyor, ikramiyeleri verilmiyormuş... Yine de günde tam 100 yolsuzluk bildirimi ulaşıyormuş komisyona...

Ekonomik krizlerle boğuşan komşumuz Yunanistan’da çıkan Kathimerini gazetesinin 14 Ocak tarihli İngilizce özet nüshasında, tam üç ayrı ‘yolsuzluk’ haberi yer alıyordu. Bir Alman firmasından denizaltı anlaşması karşılığı rüşvet almış iki ulaştırma bakanlığı bürokratı; adamlar tutuklanmış... Eski maliye bakanı Giorgos Papaconstantinou üç akrabasının ismini İsviçre bankalarında hesabı olanlar listesinden sildiği için Yüce Divan’da yargılanacakmış... Michalis Liapis adlı eski bir bakan, AB’den alınan fonlarla yazlık evini elden geçirdiği için yargılanıyormuş... Liapis emlâk vergisini düşük ödemek için evini küçük gösterdiği yetmezmiş gibi, yol vergisinden yırtmak için arabasına sahte plaka da takmış...

Ya Çin? En iyisi bir yıl sonu değerlendirme haberinden durumu okuyun: “Geçen yılın (2013) ilk 11 ayında 37 bin memurla ilgili yolsuzluk iddiası soruşturuldu. 36.907 kişi ceza aldı.” 

İtalya’da eski başbakan Berlusconi rakip parti hükümetini devirmek için gerekli oyu sağlayan bir senatöre yüklü miktarda para (‘rüşvet’) verdiği için yargılanıyor.

İspanya’da aralarında iki belediye başkanının da bulunduğu 53 kişi 11 yıla kadar hapis ve yüzmilyonlarca euro para cezasına çarptırıldı.

Devam edebilirim, ama ne demek istediğim herhalde açık: Yolsuzluk bütün dünyayı kemiren bir hastalık; bundan kurtulmuş pek ülke yok... Önemli olan, yolsuzluğun yapılabilmesi değil, yolsuzluğa müsamaha edilmemesi...

STAR