Taha Akyol'un Karar’da yayımlanan yazısından konu ile ilgili kısım şöyle:

Mağduriyet Giderildi mi?

AK Parti milletvekili Mustafa Yeneroğlu uzunca bir süredir toplumdaki mağduriyetleri, hukuka aykırı yargı kararlarını, KHK ihraçlarındaki haksızlıkları, uzun tutukluluk sürelerini, ‘linç’ yayınlarını eleştiriyor, insan haklarını ve hürriyetçi demokrasiyi savunuyordu.

Partisinden istifaya davet edildi; istifa etti.

AK Parti’nin öncü üç isminden biri olan Bülent Arınç da uzun süre partisinin otoriterliğe yönelmesini eleştirmiş, belli medya kendisine kapatılmıştı. Şimdi Cumhurbaşkanlığı YİK üyesi olması siyasi bir tercihtir ama mağduriyetleri dile getirerek vicdan çizgisini aynen sürdürüyor. Bu yüzden de kendi cenahından haksız ithamlara maruz kalıyor.

Halbuki mağduriyetleri görmek için AYM ve Yargıtay 16. Ceza Dairesi’nin kararlarına bakmak bile kafidir.

Mahalli seçimler de ciddi mesajlar verdiği halde, oturup bunları müzakere ederek çözümler geliştirmek yerine konuşanları partiden atarak veya suçlayarak sorunları çözmek mümkün mü?

İSLAMİ VE HUKUKİ

Mustafa Yeneroğlu Milli Görüş kökenli; Avrupa’da büyümüş, dünyayı tanıyor, aynı zamanda hukukçu… Açıklamalarında “adalet, kul hakkı, dua ve gözyaşı” gibi İslami kavramları kullanıyor, İmam-ı Âzam’ın hukuki görüşlerine atıflar yapıyor, aynı zamanda “fikir ve ifade hürriyeti, insan hakları, AİHM içtihatları” gibi modern demokrasinin kavramlarıyla konuşuyor.

AYM’nin ve AİHM’nin kararlarına uymayan bir mahkeme “tutukluğun devamına” karar verdiğinde iktidardan bu vahim karara destek açıklamaları yapılırken, Yeneroğlu “Anayasa Mahkemesi hukuk devletinin baş tacıdır” diyordu.

Parti, Yeneroğlu’nun açıklamalarını ‘siyaseten’ yanlış bulabilir?

Fakat ya doğru ise?!.

Müzakere etmek gerekmez mi?

Kısa vadeli siyasi güç refleksleri ile bu tür sesleri kısmak yerine, sorunları açıkça müzakere ederek, hukuku yükselterek, siyasi tansiyonu düşürerek toplumsal barışı güçlendirmek ve Türkiye’nin itibarını yükseltmek daha doğru olmaz mı?

Ama bunun yolu parti gruplarında serbestçe müzakere etmek ve  “ortak akıl” geliştirmektir.