1. HABERLER

  2. YORUM ANALİZ

  3. Yasince yaşamlar
Yasince yaşamlar

Yasince yaşamlar

Yasin Asma’yı ziyaretten sonra diz ağrılarım geçti… Adana’da bir ilham kaynağı buldum… Mazeretlerim tuz-buz oldu… Yasin kardeşim üzerinden bize sunulan ibretler, hikmetler, işaretler ve ihtarlar…

13 Kasım 2022 Pazar 20:07A+A-

Ramazan Kayan’ın, Milat gazetesinde 12 Kasım günü vefat eden Yasin Asma kardeşimiz için 11 Kasım günü yazdığı yazısı:

Geçen hafta İnsan ve Değer Hareketi’nin organize ettiği bir program vesilesi ile Adana’da idim. Program öncesi hasta bir kardeşimizi ziyaret ettik… Yasin Asma… Yıllar önce tanıştığımız ancak yıllardır görüşemediğimiz bir dost… Mesajla beni evine davet etmeseydi belki ziyaretimiz gerçekleşmeyecekti…

Eve gittiğimizde yatakta sanki bir et külçesi karşımızdaydı… ALS hastası Yasin kardeşim on yıldır yatağa bağlı bir yaşamın sınavını veriyordu…

Birçok ALS hastası teşhisten bir kaç ay sonra vefat ederken, o gücünü ve metanetimi koruyarak “Allah var gam yok” diyerek hayata tutunuyordu… Hastalık onun beden sağlığını bitirse de ruhunu bilemişti… O, hastalığın insandan aldıklarına değil, kattıklarına odaklanmış böylece olgunlaşmıştı…

Hastalıkla birlikte kısa bir süreç içerisinde bütün hareket kabiliyetini kaybetmiş… Artık konuşamıyor… Sükûtun altın olduğunda karar kılmış… Konuşup da ne yapacağım illa ki yanılacağım, bu yüzden konuşamamam hakkımda hayırlı olabilir… Yemek yiyemiyor göbek deliğinden mama ile besleniyor…

Uyuyamıyor… Tam kırk yıl uyudum bana yeter, diyor… Ağlayamıyor… Ağladığında gözyaşları yakıcı olduğundan ağlamaya son vermek zorunda kalıyor… Yeterli solunumu sağlamak zor olduğundan sürekli solunum cihazına bağlı kalıyor… Nefes alabilmesi için boğazından bir delik açılmış… Gözlerini oynatabildiğinde, bilincini kaybetmediğine şükrediyor… Ne çırpınacak bir güce, ne de imdat diyebilecek bir sese sahip.. Sadece gözleri konuşuyor, gönlü coşuyor… Ziyaretçilerini ışıldayan gözleri ile karşılıyor…

Ben hüzünle yüzüne bakarken, o gözleri ile “La tahzen/ Üzülme, Allah bizimle beraberdir’’ diyordu…

Acıyarak girdiğim evde, acınası halimizi fark ettim…

Tenine konan sineği kovmaktan aciz olan bu insan, azmin, onurun ve umudun doruklarında geziniyordu…

Toplumda yaygın “acıma” duygusuna, varlığıyla itiraz ediyordu… Kaslarının hareketsizliği içinde ruhuyla var olmanın temrinini yapıyor Yasin… Kalıbının çaresiz görüntüsü içinde, kalbini hayata özne yapmanın onurunu tablolaştırıyor…

Yaşamın et, kan, hücre, kas, adele işi değil yürek, idrak ve iman işi olduğunu gösteriyor… Hayatta olmanın hakkını verdiğini sanan bizlere özel dersler veriyor bu mümin… “Her şeye rağmen” lerle başlayan “azmin zaferi”ni görüyoruz onda…

Hastalığı metanetle karşılayan sabrı azık, tevekkülü yastık, teslimiyeti dayanak bilen bu yürek, bizler için gerçek zenginliği işaret ediyor…

Işıl ışıl gözleri, kıpır kıpır kalbi ile bize hayat dersleri sunuyor…

Onun hayat dolu halini gördükten sonra kendi halime bakıp utanıyorum… Ne de çok nimetlere sahipmişiz… Şimdi tüm şikâyetlerimi geri çekmek durumundayım, şükretmem gereken o kadar çok imkânım var ki hangi birini sayayım…

Yasin Asma’yı ziyaretten sonra diz ağrılarım geçti… Adana’da bir ilham kaynağı buldum… Mazeretlerim tuz-buz oldu… Yasin kardeşim üzerinden bize sunulan ibretler, hikmetler, işaretler ve ihtarlar…

Tükenmişlik sendromuna tutulmuş tembel Müslümanlara sanki bir tokat, Yasin Asma…

Ondan aldığım ilhamla yazıyorum… İrfan, ihlas, ihsan yüklü bir yürekten, yüreğime akan feyzi paylaşmaya çalışıyorum… Bir asil ve aziz özne olarak bizi selamlıyor, silkeliyor ve sarsıyor…

Alışılmamış bir hayat… Her yeni günü ödünç bilme bilinciyle güne başlıyor… Sanki acılar onu güçlü kılıyor… “Bu hastalık benim öğretmenim” diyor.

Az kalsın unutuyordum… Esas sarsıcı olan neydi, biliyor musunuz?

Özel donanımlı göz bilgisayarı ile alnına yapıştırılmış küçük bir çiple, göz, kaş ve kirpik hareketleri ile yazı yazıyor… Mesaj gönderiyor… Şiirlerini paylaşıyor… Hatta bir şiir kitabı bulunuyor… Kendi durumu ile yazdığı bir makale sekiz dile çevrilmiş durumda…

Sosyal medyada aktif, memleket meselelerine duyarlı… Kalem ve klavyenin işlevsiz kaldığı yerde sadece bir çift göz ve iman yüklü bir yürek sorumluluk bilinci ile yazı eylemini sürdürüyor… Aynı zamanda grafik çalışmaları ile ekmeğini kazanıyor…

Benim adım imtihan diyor, bilimsel dille ALS’yim. Kendisi ile, toplum ile, evren ile, ölüm ile ve en önemlisi Allah ile barışık…

Onun farklı yaşam fantezileri yok, hayatı ömür boyu itikaf edinmiş…

Hayatta en büyük özlemi, secde…

Bundan böyle surelerden tercihim Yasin… Suret ve siret olarak ta tercihim Yasin Asma.

Ve bakım ve hizmette kusur etmeyen muhterem ailesini kemali ihtiramla selamlıyorum…

Şu kasvet ve kahır günlerinde böylesi kerim ve kemal ehli kullara ne kadar da muhtacız değil mi?

Yasince yaşamlar yarınlarımızın güvencesidir…

 

Etiketler :

HABERE YORUM KAT

7 Yorum