Mehmet Garip Tanyıldızı / Akşam

Muhalefetin sessizliği

14 ve 28 Mayıs seçimlerinin ardından muhalefet blokunun tüm aktörleri derin bir sessizliğe gömüldü.

Cumhuriyet Halk Partisi içindeki muhtevasız ve yönü belirsiz değişim tartışmalarını saymazsak bir ölü taklidi ile karşı karşıya olduğumuzu söyleyebiliriz.

Açıkça görülüyor ki muhalefet için daha önceki yenilgilerden farklı bir durum söz konusu.

Bu sessizlik genellikle, diğer seçimlerdekinin aksine, iktidarın el değiştireceğine yönelik muhalefetteki beklentinin büyüklüğü ile açıklanıyor.

Büyük hayal kırıklığı sonrası bir şok etkisi oluşması anlaşılabilir.

Fakat yaşanan ilk şokun atlatılması gerekirken devam eden süreçte de mefluç halin devam etmesinin arkasında başka sebepler yatıyor.

Birinci ve en büyük sebep birçok benzemezin sadece Erdoğan karşıtlığı dolayısıyla bir araya gelmiş olması.

Başarıya ulaşılamadığında ise onları bir arada tutan bir sebep kalmadığı için dağılan muhalefet zaman zaman birbirlerine taş atmaktan başka söyleyecek söz bulamadı.

Seçim öncesinde de politik söylem üretme konusunda bir kabiliyet sergileyemeyen muhalefet partileri için seçim sonrası süreç bir kabusa döndü.

Ancak, muhalefet blokundaki derin sessizliğin daha trajik bir sebebi daha var.

Seçimin kazanılması durumunda iktidarın paylaşılması dışında geleceğe dönük beklentiler ve planların suya düşmesi 6'lı masadaki neredeyse bütün partilerin varlığını anlamsızlaştırdı.

Bu plan, seçimlerde Kılıçdaroğlu'nun cumhurbaşkanı seçilip Meclis'te Yeşil Sol Parti (HDP) ile Millet İttifakı'nı oluşturan 6'lı masa partilerinin çoğunluğu oluşturması durumunda AK Parti seçmeninin İYİ Parti-DEVA-Gelecek-Saadet partilerine, MHP seçmeninin de İYİ Parti'ye geçiş yapması beklentisiydi.

Plana göre AK Parti ve MHP eriyecek diğer partiler büyüyerek varlıklarını sürdürecekti.

Tutmayan plan bu partilerin varlıklarını anlamsızlaştırdı.

Özellikle siyaseten tekabül ettikleri bir zemin, dayandıkları bir taban olmayan partilerin geleceği büyük bir muamma.

Seçim yenilgisinin muhalefette oluşturduğu bu ontolojik kriz topluma karşı psikolojik bir ezikliğe sebep oldu.

Sessizliğin en gerçek sebebi de bu...