Yapılan toplantıda gündemi değerlendiren Yıldırım BOZKURT seksen sekiz yıldır Müslümanların sistem tarafından sürekli ezildiğini, işkencelere ve takibatlara maruz bırakıldığını ve islami motiflerin hayattan silinmeye çalışıldığını ifade etti. Özellikle Şeyh Sait dönemini ve İskilifli Atıf Hocanın Şehadetini örnek göstererek sistemin islama karşı nasıl bir kıyıma giriştiğini, sistemin özelde kişilere, genelde ise islamı kimliğini yansıtan değerlerin hepsine açtığı topyekün savaşı değerlendirirken Müslümanlarında sistem karşısında birlikte hareket etmek zorunda olduklarını dile getirdi. Sadece Müslüman oldukları için yüzbinlere insan sistem tarafından her türlü zorbalığa ve zulme maruz bırakılmıştır.

Emrullah ACAR’ın bu birlikteliğin anlamını ve önemini belirten ayetleri ve Mealini okumasıyla program seyrine devam etti.

Yılmaz CENGİZ’in bu minvalde kardeşlik üzerinde yapmış olduğu sonum çok anlamlı olmuştur. “Mü’minler ancak kardeştirler” ayetinin ışında kardeşliğin farz oluşunu işleyerek konuyu izah etmeye çalışmıştır.

Müslüman coğrafyanın içinde bulunduğu içler açısı bu tablonun, sebebi Müslümanların bu temel farziyeti göz ardı etmeleri ve bununla da kalmayıp Allah’ın sanki kardeşliği değil de hizipleşmeyi  ve fırka fırka olmayı emr ediyormuşçasına bir anlayışla yaşamaları sebep olmuştur. Allah’ın bizleri kardeş kıldığını unutursak birbirimize zulm ederiz.

Dünya Müslümanlarının güçlü bir birliktelik sağlayamadığı için ifsad edici güçler karşısında dağılmaları kaçınılmaz olmuştur. Onun için ifsad edici zorba güçler Müslümanların güç olmalarını, bir araya gelmelerini asla istemez ve engellemek için her türlü nifağı Müslümanlar arasında yaygınlaştırır. 

Daha sonra Halil KIRBAÇ islam tarihinden kısa kesitler sunarak konuşmasına devam etti. İnsanların birbiriyle olan mücadelesi tarihten bu güne devr eden bir miras gibi kalmıştır. Haset ve kıskançlığın Müslümanlara zarar verdiğini ve parçalanmalarını kolaylaştırdığını vurguladı.

Müslümanlar bu dinin temel saiklerinden uzaklaştıkça ifsad edici süreçleri daha hızlanmıştır. Bu minvalde bizlerin zaman ve mekan ile sınırlandırılmayacak bir akidevi netlik kazanarak ortak mücadele etmek zorunluğumuz aşikar olmuştur.

Daha sonra katılımcılar fikirlerini belirterek istişareye devam ettiler. Sonuç itibariyel şu çıkarımlar elde edildi.

1- Varlığından bu yana sistemin sindirmeye çalıştığı islami kimlik ağır yaralar almıştır.

2- Müslümanların sisteme karşı kardeşlik hukuku içerisinde ortak tavır alma zorunluluğu ortaya çıkmıştır.

3- Özelde kendi coğrafyamızda, genelde tüm islam coğrafyasında yaşanan olaylar karşısında asla kayıtsız kalınamayacağı belirtilmiştir.

4- Genel istişare toplantılarının düzenli olarak ayda bir devam edilmesine karar verilmiştir.