Konuşmacı, günümüz sosyal hayatında ölçüsüz davranışlardan kesitler sunarak sosyal ilişkilerde ölçülü olmanın önemi ile sunumuna başladı. Sonrasında bilim tarihinde insan tanımının serüvenini; ‘iki ayaklı hayvan’dan ‘biyo-psiko-sosyo-kültürel’ ve ‘ilişkisel canlı’ya evrildiğini, disiplin olarak da sosyal psikolojinin kişiler arası ilişki ve etkileşimleri, ‘sosyolojinin ise bu ilişki ve etkileşim sonucu ortaya çıkan kurum ve durumlar (aile, kültür, grup, kent, göç, savaş…) olarak alanlarını tarif etti.

Sosyal yaşamın önemi çerçevesinde ‘din, muamelattır’ sözünü, kişinin ancak bir sosyal yapı ve yaşam içerisinde gelişebileceğini, çocukların da yine uzun yıllar boyunca sosyal bir ortamda (aile, toplum) yetişkinliğe hazırlanabileceklerini, Hz Muhammed’in risalet ile birlikte aynı zamanda ilk vahyi de aldığı Hira mağarasına artık bir daha hiç gitmediğini, Kur’an’da peygamber kıssalarının hacim olarak kapladığı alanı, Mü’min ve Müslüman birey için her an geçerli olan ‘emr-i bil mâruf ve nehy-i anil münker’ görevi gibi durumları örnek vererek ifade etti.

Ayrıca bazı âyetlerle de (9/Tevbe: 71, 61/Saff: 4, 5/Mâide: 8, 29/Ankebut: 69, 3/Al-i İmran: 105…) Kur’an’da sosyal ortam vurgusunu ifade etti.

Sosyal ilişkilerinde farklılık gösteren kitleleri ise Mü’minler, Fasıklar, Münafıklar, Ehl-i Kitap vd din mensupları ile Heva odaklılar olarak ilgili âyetler eşliğinde ifade etti.

Sosyal yaşamda ölçü sapmalarının temel nedenini ise konuşmacı 75/Kıyamet: 36 âyetindeki ‘başıboş olmama / olamama’ kavramı ile insanın çaresiz ve sorumsuz olmama boyutlarıyla ortaya koydu.

Son kısımda ise günlük sosyal yaşamda ölçü dışına çıkmaları 3 örnek alan üzerinden yine âyetlerle örneklendirdi. Bunlar: 1- Öfke, kızgınlık ve öfke kontrolü, 2- Ticaret, miras gibi kazanç, paylaşım durumları ve 3- Tevbe süreci idi.

Doğal bir duygu olan öfkenin şartlar oluştuğunda (birincil sebep; engellenme) ortaya çıkmasının normal ancak sonrasını yönetmenin kişisel sorumluluk alanına girdiğini 5/Mâide: 8, 16/Nahl: 126, 3/Âl-i İmran: 134 ve 42/Şûrâ: 37 âyetleri ile, Ticaret ve miras alanlarındaki ölçü dışına çıkmaların temel nedeninin 75/Kıyamet: 36 âyeti referansı ile kişilerin ‘başıboş’ zannı ile davranmaları olduğunu ve açılımı olarak 2/Bakara: 30, 34/Sebe: 20 ve 9/Tevbe: 24 âyetleri ile ve son olarak tevbe sürecindeki ölçü dışılığı ve mâkbûl bir tevbenin şartlarını; 1- itiraf / kabul / pişmanlık / tekrar etmeme azmi, 2- gayret / tamir / tazmin / ıslah / düzeltme olduğunu ve gereklilik olmamakla birlikte bir güzellik olarak mağduriyet durumunda mağdur kişinin affı olduğunu 2/Bakara: 260, 25/Furkan: 71, 3/Âl-i İmran: 89, 4/Nîsâ: 17-18, 10/Yunus: 90 ve 2/Bakara: 37 âyetleriyle ortaya koyarak sunumunu tamamlamıştır.