Aziz Mustafa’nın Middle East Monitor’de yayınlanan yazısı Barış Hoyraz tarafından Haksöz-Haber için tercüme edilmiştir.

İsrail Merkezi İstatistik Bürosu'nun yeni yılın başında, 2025'te, Yahudilerin tersine göçüne ilişkin raporu, İsrail'deki siyasi çatışmaların ateşine benzin dökmek gibiydi, çünkü İsrail medyasının manşetlerinde yer alan kasvetli sayı, Yahudilerin işgal devleti dışına -tersine- göçünün dengesini gösteriyordu. İsrail nüfusundan 82.000 kişi çıkarılmıştı ki bu da siyasi ve güvenlik çevreleri için kötü bir haberdi.

Bu şok edici istatistik, İsrailliler arasında derhal yeni bir siyasi tartışmaya dönüştü ve bitmek bilmeyen tartışmalar dizisine eklendi, özellikle de eldeki veriler bu göçün devletin koşullarından duydukları umutsuzluk nedeniyle profesyoneller, doktorlar ve teknisyenler üzerinde yoğunlaştığını gösterdiği için.

Sağ kanat destekçileri bu şok edici rakamları İsrail’den göç edenleri eleştirmek için kullanırken, hükümet karşıtları da bunları hükümete saldırmak için kullandı. İki taraf arasında tersine göç olgusu, işgal devletinin yedi cephede sürdürdüğü savaşa eklenen bir başka cepheye dönüştü ve işgal devletindeki yaşamın dayanılmaz hale geldiğinin kanıtı oldu.

İsrailliler bu rakamların doğruluğu konusunda fikir ayrılığına düşme ve suçu birbirlerine atma telaşı içindeyken, devlet dışına göç eden İsraillilerin, devletten umutlarını kestikleri yönündeki iddiaları göz önüne alındığında, bu tersine göçteki keskin sıçramaya neyin sebep olduğunu anlamak mümkün değildir.

Aynı zamanda bu veriler, “teknoloji, ekonomi, tıp ve kültür alanlarındaki uzmanların, kişisel özgürlüklerini kısıtlayan, yaratıcılıklarını bastıran ve özel mülkiyetlerini bastıran yasaları destekleyen” bir devlette artık kendilerine bir yer bulamadıkları için İsrail’den göç edenlerin olduğunu doğrulamaktadır. Yahudilerin tersine göçünün, hukuk darbesine karşı yapılan protestolar sırasında başladığını ve Gazze savaşının birçok İsrailliye ayrılma zamanının geldiğini hissettirdiğini belirtmek gerekir.

Dahası, sağcı hükümetin adaletsiz ekonomi politikası, Haredi'lerin zorunlu askerliğe karşı çıkması, akademik kurumlara yönelik tehditler, Yüksek Mahkeme'ye yapılan saldırılar, Gazze'de devam eden savaş ve kaçırılan askerlerin geri getirilmemesi, İsraillilerin korkularını, devletlerine olan güvensizliklerini ve gelecekte daha fazla sorunla karşılaşacaklarına ve geri dönemeyeceklerine dair korkularını yeniden canlandırdı.

Tersine Yahudi göçüne ilişkin verileri rapor eden medya kuruluşlarının yanı sıra, son aylarda İsrail'deki araştırma merkezleri de eğitimli genç Yahudilerin ülkeyi terk etme eğiliminin arttığına ve bunun ekonomiye ve sosyal yapıya zarar verebileceğine dikkat çekiyor. Bu gençlerin ülkeyi terk etme nedenleri arasında siyasi istikrarsızlık, ekonomik durum, hayat pahalılığı, sosyal gerilimler ve yasal darbe korkusu yer alıyor.

İsrail'i asıl endişelendiren ise bu göçmenlerin yaşları; % 48'i 20 ila 45 yaş arasında, % 27'si ise çocuk ve ergenlerden oluşuyor. Büyük çoğunluğu 45 yaşın altındadır ve kötüleşen ekonomik durum, artan hayat pahalılığı, konut ve iş bulma zorluğu ve iyi kamu hizmetlerine erişememe nedeniyle daha iyi bir yaşam kalitesi aramaktadır.

İsrailliler arasında bu tersine göçün İsrail üzerindeki etkilerinin büyük olacağına dair yaygın bir inanç varken, sağcı hükümet derinlemesine analiz yapmadan ve pratik çözümler sunmaktan ziyade internette “popülist” paylaşımlarla bu olguya saldırmakla yetiniyor. Çünkü pratikte bu göçmenlerin devlete ve kültürüne aidiyet duyguları azalmış, savaş şoku, yönetime olan güven kaybı ve ekonomik kriz nedeniyle devletle olan bağları zayıflamıştır.

Bugünlerde işgal devletinden tersine göç eden İsraillilerin sayısındaki artış, Filistin halkına karşı işlediği suçlar nedeniyle dünyada yükselen işgal karşıtı duygu ve nefret dalgasıyla aynı döneme denk geliyor. Ülkenin tanık olduğu siyasi ve sosyal bölünme göz önüne alındığında, bu olgunun ilk sonucu, göçmenlerin ülkelerinden, ailelerinden, arkadaşlarından ve yakın çevrelerinden ayrılmalarına yönelik radikal bir adımdır ve bazı durumlarda geri dönüşü yoktur.

Sonuç olarak, Yahudilerin İsrail'den tersine göçü olgusu, devletin ahlaki bir başarısızlığı ve dünyanın dört bir yanından gelen Yahudilerin kendi toprakları olmayan işgal altındaki bir toprakla bağlarını güçlendirmedeki başarısızlığının açık bir ilanı anlamına gelmektedir. Bu durum, son yıllarda derinleşen toplumsal bölünmenin, bölücü ve kışkırtıcı söylemlerin yaygınlaşmasının ve devletin aşırı faşist güçlerin İsraillilerin geri kalanını, devletin dokunulmazlığından geriye kalanları da yok edebilecek tehlikeli iç çatışmalara sürüklemesine izin vermesinin beklenen bir sonucudur.