Kelimeler, kavramları isimlendirmek, vakıaları tanımlayıp tasnif etmek için var. Şayet PKK'nın Kürt ulusalcılığını hedefine ulaştırmak için döktüğü kan ile, askerin darbe zemini oluşturmak adına giriştiği provokasyonlar, tezgahlar arasında 'terör' kelimesi ile ifade edilecek bir ortak payda varsa, bu işe karışanlar 'terör örgütü mensubu olmak' suçuyla yargılanır. Peki ortak payda var mı?

Terör, siyasî amaçlar için şiddete başvurmak demek. Sandıktan çıkan hükümetin elinden devlet iktidarını zorla almak için eğer cinayet işlemeyi planlamış, hatta işlemişseniz bunun adı terördür. PKK militanlarının karakol basması, sivil hedeflere saldırarak adam öldürmesi ne kadar terör ise; Danıştay suikastı da, Cumhuriyet Gazetesi'ne bomba atılması da, Zirve Yayınevi katliamı da o ölçüde terördür. Zira her biri bir siyasî hedefin ele geçirilmesi adına işlenmektedir.

Koskoca komutan, 'terör örgütü' kurmak iddiasıyla tutuklanıyorsa, sadece bu ortak paydaya bakılır. Danıştay suikastı ile Batman'da masum sivillerin öldürülmesi olayları sizin beyninizin aynı bölgesinde benzer irkilme ve öfke duygusu uyandırıyor ise ikisi aynı şeydir. Ayrıca, darbe yapmak için adam öldürmeyi planlayan adam yaptığı işin terör olduğunu bilmeli ve ayağını denk almalıdır. Bu işi yaparken bir PKK'lı militandan farkı kalmadığını kavraması için bizim ona bu kelimeleri kullanarak ihtarda bulunmamız gerekir.

Görev suçu, devlet memurlarının görevleriyle ilgili işleri yaparken işledikleri suçu ifade eder. Şayet darbe planlamak ve yapmak Türk Silahlı Kuvvetleri'nin görevleri arasında yer alıyorsa, internet andıcı ile işlenen suçlar 'görev suçu' kapsamına girer. Genelkurmay Başkanı'nın Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti'ni itibarsızlaştırmak, sakatlamak adına kara propaganda yapması, ancak darbe yapmanın bir askerî görev olarak tanımlanması halinde görev suçu olarak nitelenebilir. Bu yüzden 'Genelkurmay Başkanı, normal mahkemede değil Yüce Divan'da yargılanmalıdır' diyenler, 'darbe planlamak ve teşebbüste bulunmak faaliyeti bir suç değildir, rutin bir askerî görevdir' demiş oluyorlar. Kaldı ki Anayasa'nın 145. maddesi 'askerî suç' tanımını yaparak, askerlere özgü 'görev suçu'nu özel olarak belirlemiştir. Bu maddede 'asker kişiler tarafından işlenen askerî suçlar' dışında kalan 'Devletin güvenliğine, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlara ait davalar adliye mahkemelerinde görülür' dendiğine ve İlker Başbuğ dışında aynı örgütlü suçtan yargılananların davasına adli yargı tarafından bakıldığına göre, bir görev suçu ile karşı karşıya olmadığımız ortadadır.

Son olarak, şayet İlker Başbuğ'un ifadesinde ileri sürdüğü gibi internet andıcının hazırlanmasında gerçekten hiçbir dahli ve bilgisi olmadığı tespit edilirse; işte ancak ondan sonra İlker Başbuğ'un başka bir suçtan Yüce Divan'da yargılanmasının önü açılabilir. Bu suç 'görevi ihmal suçu'dur. Genelkurmay Karargâhı'nda, Genelkurmay Başkanı'nın bilgisi ve denetimi dışında çok sayıda karargâh personelinin karıştığı bir 'anayasal düzene karşı' suç işlenebiliyorsa, Genelkurmay Başkanı görevini ihmal etmiş demektir. Bu kadar ağır ve önemli bir suçu işleyen Genelkurmay Karargâhı'nın başındaki komutan, askerlik mesleğinin katı hiyerarşi ve disiplini kapsamında ağır bir 'görevi ihmal suçu' işlemiş demektir.

Kelimelerin ve kavramların bize anlattıkları bu kadar. Bir de bu kelime ve kavramların içinde yer aldığı onurlu askerlik mesleğinin söyleyecekleri var. Şayet bir komutan, bütün astlarının 'emri kendisi verdi' dediği bir suçla ilgili 'Ben yapmadım, yardımcım yaptı' diyorsa askerlik mesleğinin şerefini de bu tartışmaya dahil etmek gerekir. Halbuki beklenen, kendisinin gerçekte hiçbir dahli olmasa da, o sırada emir-komuta kendisinde olduğuna göre 'bütün sorumluluk bana aittir' demekten ibarettir. Bir komutanın bunu demesi askerlik mesleğinin şerefini her şeyin üzerinde tutmak anlamına gelir. Demiyorsa? O zaman ordunuzda her şeyi tepeden tırnağa gözden geçirmeniz gerekir.

ZAMAN