Mevlana İdris’in “Suriyesiz” başlıklı Karar’daki köşe yazısının (30 Ağustos 2019) konuyla ilgili kısmı şöyle:

Onlar Suriyeli değil Suriyesiz, bunu biliyor olmalısınız.

Neden burada olduklarını ise bilmiyor olamazsınız.

Tabii ki bazı şeyleri değiştirecekler ve kendileri de ister istemez bazı konularda değişeceklerdi.

Bizim için yeni bir şey değil göç almak. Tarih boyunca çok aldık, daha da alırız.

Ama Almanya başta olmak üzere başka batı ülkelerine bir dönem işçi olarak göç etmek yeni bir şeydi bizim için. Ve orada hiç beklemediğimiz ‘tecrübeler!’

Şimdi ne oluyor?

Şimdi Almanyacılık, İsviçrecilik, Hollandacılık mı oynuyor bu toplumun bazı üyeleri?

Suriyeli camii olsa orayı mı kundaklayacak bazıları?

Kimse zahmet etmesin, Halep başta olmak üzere bir çok şehrin camisi ve şehrin kendisi, yani tamamı zaten yerle bir edildi.

Buraya durup dururken mi geldik? Sinsi fısıltıların, kötücül ve vahşi duyguların yavaş yavaş yükselişine sessiz kalırken mi?

Dini imanı ekonomik veriler olanlar için, mültecilerin sosyo ekonomik girdilerini çıktılarını bir kenara bırakalım, (çünkü meseleleri bu değil) ve şu soruya cevap arayalım: O ölüm ortamından, çocuğunla savaşın olmadığı bir ortama sığınan sen olsaydın birilerinin ağzını yaya yaya aynı cümlelerle sana nefret kusmaları hâlinde ne hissedirdin? Ne?

Soru basit geldi değil mi? Öyleyse biraz yükseltelim sorunun ağırlığını? İnsan mısın?

Sen neysen, ben ondan değilim.

Hadi herkes evine.

Evi olmayanlar Türkiye’ye.