Yeni Şafak/ Mehmet Acet

Biraz da onlar konuşsun biz dinleyelim

Şu ortamda adının açık şekilde yazılmasını istemediği için kendisinden A.A. diye söz edeceğiz.

Ankara Ostim’de ürettiği ürünleri büyük bölümü Arap ülkeleri olmak üzere yurtdışına ihraç ediyor.

İşyerinde yaklaşık 100 kişi çalıştırıyor.

Geçen yıl, 5,2 milyon dolar ciro yapmış. Bu sene gelen siparişleri yetiştirebilirse, bir de korktuğu şeyler başına gelmezse, 10 milyon doların üstüne çıkmayı hedefliyor.

İhracat yaptığı için devletten KDV alacağı var.

Her yıl 200 bin liranın üstünde gelir vergisi ödüyor.

Ve şimdi “Acaba ne olacak diye korkuyoruz” diyor.

Tahmin etmiş olmalısınız.

A.A diye söz ettiğim kişi bir Suriyeli.

Bir kaç yıl önce çalışma iznini iki yıllığına uzatmak için Çalışma Bakanlığı’na başvurmuş.

Orada görevli bir memure hanım, “Ancak bir yıl uzatabilirim”demiş. Kendisi biraz ısrar edince, memure hanım“Cumhurbaşkanı bile gelse daha fazla veremez” diye çıkışmış.

O sırada olay mahallinde bulunan müdür bey, “Dosyana bir bakalım” dedikten sonra, Cumhurbaşkanı’nın gelmesine gerek kalmadan meseleyi çözmüş, iki yıllık çalışma izni verilmiş.

Telefonu kapattığımızda baktım 33 dakika konuşmuşuz. Bunun üç dakikası bana aitse, geri kalan yarım saat boyunca hem kendisinin, hem de Türkiye’de yaşayan diğer Suriyelilerin dertlerini anlattı.

Dert demeyelim de, dertlenme diyelim daha doğru olur.

Suriye’den Avrupa ülkelerine gidenler arasında, arada Türkiye’dekilere laf sokuşturanlar oluyormuş.

Bakın bizim burada düzenimiz daha iyi diye.

“Türkiye’nin bize yaptığı iyilikler karşısında bu laflar bizim çok zorumuza gidiyor” diyor A.A.

Suriyeli göçmenlere karşı nefret kampanyasının tırmandırıldığı bir dönemden geçiyoruz yine.

Yeni olan durum şu:

Kampanyanın bilinen aktörleri, İçişleri Bakanlığı’nın düzensiz göçle mücadele adı altında başlattığı yeni uygulamaları kendi tezlerinin güçlenmesi olarak yorumlayıp gürültü baremini bir tık daha yukarı çıkardılar.

Yaptıklarının özeti şu:

Suriyeli göçmenlere karşı nefret, Türklere karşı korku pompalıyorlar.

Bu iki duygunun çarpışmasından nasıl bir şeyin çıkması arzu ediliyor diye sorsak, kulağa aşina gelen yanıtlar alabiliriz.

Bu yazıya başlamadan önce nefret kampanyasının öncülerinin sosyal medya hesapları üzerinde küçük bir tur attım.

Şöyle bir şey dikkatimi çekti:

Suriyelilerin bugün işledikleri suçların oranı ve niteliğinin kalabalıkların öfkesini kabartmaya yetmeyeceğini düşündükleri için olsa gerek, sürekli olarak ileriye dönük korku senaryolarından dem vuruyorlar.

* Mesela, 5 sene sonra Türkiye’deki Suriyelilerin büyük çeteler haline dönüşerek topluma ve devlete meydan okuyacağından söz ediyorlar.

* Mesela, Suriyelilerin bol çocuk yaparak bir süre sonra Türkiye’de yaşayan Türkleri azınlığa düşüreceklerinden söz ediyorlar.

* Belli dönemlerde Türkiye’de yaşayan Kürtlere karşı kullandıkları dilin bir benzerini bugün için Suriyeliler için kullanıyorlar.

* Sonra da iyilik perisi moduna bürünüp, “Türklerle Kürtler arasında bir iç savaş çıkartamadılar ama aynısını Türklerle Suriyeliler arasında yapabilirler” diyerek kanaat önderi taklidi yapmaya başlıyorlar.

Suriyelilerle ilgili düzenli bir biçimde ürettikleri yalanların yalan olduğunun anlaşılması nedeniyle frene basmıyorlar.

Büyük bir pişkinlikle yeni yalanların peşinden koşmaya devam ediyorlar.

Anlıyoruz ki, “Sahilde nargile fokurdatan tosuncuklar” lafının üzerine koyabilecekleri daha korkutucu bir sabıka kaydı bulamadıkları için geleceğe dönük farazi tehlikeler üzerinden ilerliyorlar.

İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, birkaç hafta önce Suriyelilerle Türkiye vatandaşlarının suça karışma oranını kıyaslayıp şöyle demişti:

“Ortalama bir Suriyelinin suça karışma oranı Türk vatandaşlarının suça karışma oranının yarısından daha az”.

Yarısından daha az olan suça karışma oranının büyük bölümünün de Suriyelilerin kendi aralarındaki ihtilaftan kaynaklandığını biliyoruz.

Sonuç olarak şunu söyleyelim. Suriyeli göçmenlere dönük açık kapı politikasıyla yüzyılın insanlık hikayesine imza atan Ak Parti, bu hikayeye sahip çıkan tutumunu sürdürmeli. Düzensiz göçü önleme ve kamu düzenini sağlama adına başlatılan uygulamalar, ikna edici yöntemler ve pozitif bir üslupla yürütülmeli.

Bu anlamda Bakan Soylu, önceki gün şık bir adım atıp, Kahramanmaraş’ta geçici barınma merkezinde kalan Suriyeli bir aileyi ziyaret etti.

Ana stratejinin değişmediğini gösteren bu tür hamlelere gerçekten büyük ihtiyaç var.