Aydın Ünal / Yeni Şafak

PKK için yolun sonu

Suriye’de, PKK/YPG’nin elinde tuttuğu bölgenin dışında tam olarak hâkimiyet sağlanmış durumda. Bu aşamadan itibaren hiçbir azınlığın Şam’a başkaldırabilmesi mümkün gözükmüyor. Şam’ın elinde hem örgütlü, silahlı güç var, hem de Suriye’nin çoğunluğu arkasında. Ortaya çıkabilecek bir krizde ordudan önce siviller devreye girebilir ki azınlıklar da bunun farkında.

PKK/YPG meselesi ne olacak? Teyit edilmemiş haberlere göre Ahmet el Şara YPG temsilcileriyle görüştü ve silahları bırakmak dışında bir seçeneklerinin olmadığını tebliğ etti. Bu haber teyit edilse de edilmese de biliyoruz ki yeni Suriye yönetiminin de Türkiye’nin de arzusu bu yönde.

Suriye’nin kuzeyinde ABD/İsrail uydusu bir terör devletinin kurulması ihtimali artık ortadan kalktı. Bir federasyon? Türkiye ve Suriye bunu da istemiyor. Dolayısıyla YPG silahı bırakacak, Şam yönetiminde temsil edilecekler, yeni Suriye ordusunda görev alabilecekler; yani Suriye’de üniter bir devlet kurulacak.

PKK’nın Suriye günlerinin sonuna gelindiğini söyleyebiliriz.

PKK, Irak’ta da eskisi gibi güvende değil. Irak Bölgesel Yönetimi, Kuzey Irak’ta bir terör örgütünün varlığından rahatsız olduğunu açıkça gösteriyor. Türkiye bir yandan terörle mücadele ederek PKK’yı sınır ötesine püskürttü, diğer yandan Kuzey Irak yönetimine baskı yapıyor. PKK, ABD için de eskisi kadar kullanışlı bir örgüt değil. Eğer İran’a karşı kullanılsa, İran, üzerinde Türkiye gibi uluslararası baskı olmadığı için PKK’ya sert müdahale edecektir. PKK’yı İran’ın kiralaması ise zaten zor günler geçiren Tahran’ın daha fazla başını ağrıtacaktır.

Irak’ta da PKK için yolun sonu gözüküyor.

Türkiye içinde Öcalan üzerinden yürüyen tartışmaların da artık bir bağlama oturduğunu görüyoruz. Öcalan’ın yaptığı ya da yapacağı çağrının Kandil ve Suriye kuzeyinde nasıl karşılık bulacağı merak ediliyor. Ancak bu çağrının olumlu ya da olumsuz karşılık bulması sonucu değiştirmeyecek. PKK ya yolun sonunun geldiğini kabullenip silahları bırakacak ya da Türkiye, Suriye, Irak güçleri arasında sıkışacak ve zora boyun eğmek zorunda kalacak.

ABD’nin New Orleans şehrindeki DAEŞ saldırısı kuşkusuz zamanlaması itibariyle manidar. Biden yönetimi, bu saldırıyı da bahane ederek YPG’yi, DAEŞ’e karşı mücadele ettiği ve DAEŞ mahkûmlarına gardiyanlık yaptığı için desteklemeyi sürdürmek isteyecektir. İşte burada Türkiye’den beklenen tam bir kararlılıktır ki Türkiye bunu da gösterecektir.

1946’da Rusya’nın dolduruşuyla kurulan, kısa sürede yıkılan ve acı sonuçları olan Mahabad deneyimi, bu sefer Suriye’nin kuzeyinde ABD’nin dolduruşu ve satışıyla tekrar yaşanmış olacaktır. İlk deneyim kanlı olmuştu, bu sefer sürecin kanlı mı kansız mı olacağı Öcalan’ın çağrısının nasıl yankı bulacağına bağlı.

Şunu bir kez daha hatırlatalım: Abdullah Öcalan’ın İmralı’dan çıkması söz konusu değil. Buna gerek yok, ihtiyaç yok, ayrıca mümkün de değil. Bir müzakere, bir pazarlık, açılım vs. gibi süreçler de söz konusu değil. Türkiye’nin eli çok güçlü. Öcalan, meselenin suhuletle çözümünü sağlayabilir; sağlayamazsa da mesele her türlü çözülecektir.

AK Parti’nin Kürtlere yaklaşımı zaten biliniyor; MHP Gelen Başkanı Devlet Bahçeli’nin son dönemde Kürtleri kucaklayan tarihi yaklaşımı hem Türkiye’deki hem de Suriye’deki Kürtlere güvence ve umut veriyor. Kürtler için PKK tasallutundan kurtulmuş, ABD ve İsrail tuzağından uzak yeni bir dönemin kapıları açılıyor.

Tekrar yazalım: Bütün bu sürecin başarısı, Türkiye’nin ve yeni Suriye yönetiminin özellikle de ABD’ye karşı kararlı duruşlarına bağlı. Verilecek bir taviz, Türkiye için de olumsuz sonuçlara yol açacak, yeni Suriye devletinin engelli doğmasına sebep olacaktır. Türkiye ve Suriye’de tam kararlılık var. Dolayısıyla PKK meselesi Türkiye, Irak, Suriye için bitmiştir.

Bölgemizde yeni bir dönem başlıyor. Bu yeni dönem herkes için iyi olacak; Kürtler için daha da iyi olacak. İnşallah.