Mehmet Garip Tanyıldızı / Akşam

İsrail'in Refah'ı olur mu?

Siyonist ordunun Gazze'nin güneyindeki Refah'ı hava ve kara saldırısı ile işgal girişimi savaşın seyrine dair bazı ipuçları veriyor.

Görünürde, İsrail dünya kamuoyundaki tepkilere ve müttefiki ABD'nin dahi Refah'ı işgale şerh koymasına rağmen pervasızlığını ve saldırganlığını artırma cüretini sergileyebiliyor.

Netanyahu hükümetinin 7 aydır sürdürdüğü katliamların ardından Siyonist rejim hem ateşkesi reddetmeyi göze alıyor hem de Refah'ı işgal ederek "el yükseltme" kozunu oynuyor.

Bu hamleler 7 Ekim'den sonra yaşanan sürecin getirdiği noktada İsrail'in savaşı üstünlükle sürdürdüğünü işaret eden bir tablo oluştuğu izlenimi uyandırıyor.

Bu tablonun oluşturduğu izlenimin reel durumu ne ölçüde doğru yansıttığı birçok açıdan sorgulanmaya muhtaç.

Aylardır Gazze'de sayısız katliamlar gerçekleştiren İsrail'in bu saldırganlıkla iktifa etmeyip Refah'a yönelmesi gerçekte savaşın seyri açısından ne ifade ediyor ve hangi göstergeleri bünyesinde barındırıyor?

Öncelikle, Siyonist işgal ve katliam rejiminin saldırganlığında özel bir strateji, derin bir akıl veya bir tutarlılık aramaya gerek olmadığını ifade edelim.

İsrail, ırkçı bir saldırganlık üzerine inşa edilen varoluşunun gereğini yerine getiriyor ve bununla uyumlu olarak var gücüyle katliamlarının sürdürüyor.

Ancak, Gazze'de aylardır düzenlediği saldırılarla yetinmeyip Refah'ı doğrudan hedef alması 7 Ekim'in ardından yaşanan süreçte yeni bir aşamaya geçildiğini gösteriyor.

7 Ekim'den sonra saldırılarını başlatırken ilan ettiği "Hamas'ı tamamen bitirme" hedefine ulaşamayan İsrail açısından Gazze'de kendisi açısından negatif sonuçlar doğuracak stabil bir durum oluştu.

Uluslararası Ceza Mahkemesi'nde (UCM) yakalama kararı çıkarılması beklenen Netanyahu, iç kamuoyunda da ateşkesi kabul etmesi için bir baskı ile karşı karşıya.

Bir ateşkes sağlanması veya aktif savaşın sona ermesi durumunda İsrail'de bir iç hesaplaşmanın yaşanacağı İsrail'i yakından tanıyan analistler tarafından da dile getiriliyor.

7 aydır somut bir kazanım elde edemeyen ve ilan ettiği hedeflerin hiçbirine tam anlamıyla ulaşamayan Netanyahu hükümeti için savaşın sürmesi durumunu sağlamaya çalışmaktan başka bir yol görünmüyor.

Dolayısıyla, Refah saldırısı İsrail ve savaş kabinesinin çaresizliğinin sonucu bir hamle olarak ortaya konmuş görünüyor.

Başta sözünü ettiğimiz tablonun aksine Refah'ı işgal girişimi İsrail'in üstünlüğünün işareti değil, zayıflığının göstergesi olarak tablodaki yerini alıyor.