Güney Afrika Cumhuriyeti’nin sahil kenti Cape Town, zenginliğin olduğu kadar yoksulluğun da adresi.
Şehrin pek çok yerinde boy gösteren villaların hemen yanı başına kurulan teneke evler, sokakta yaşayan evsizler, gelir eşitsizliğinin boyutlarını gözler önüne seriyor.
Bir umut kapısı Tana Baru Mezarlığı
Kentin en eski mezarlığı Tana Baru'da hayat mücadelesini sürdüren John Swartz, babasını kaybettikten sonra yerleştiği yetimhaneden 18 yaşında ayrıldığını ve gidecek yeri olmadığı için 31 yıl önce mezarlığa sığındığını söyledi.
Mezalıkta gönüllü bekçilik yapan Swartz, "Yetimhaneden çıktığımda nereye gitmem lazım diye düşündüm, sonra buraya sığındım" dedi.
Tenekeden yaptığı kulübede eşi ve iki çocuğuyla birlikte yaşayan Swartz, ailesini yemek artıklarıyla beslemeye çalıştığını söyledi.
Adını Yahya olarak değiştirdiğini, çocuklarını da medreseye gönderdiğini dile getiren Swartz, "tavuk derisini eritip yağ haline getirip onunla yemek pişirmeye uğraşıyoruz, hayırseverlerin yardımlarıyla ayakta duruyoruz" diye konuştu.
Teneke kent Khayelitsha’da hayat
Öte yandan Cape Town’un en fazla teneke evde yaşayan nüfusuna sahip Khayelitsha semtinde AA muhabirine konuşan mahalle sakinleri, yaşamın korkutucu ve zorlu yanlarını anlattı.
Tuvalet ve banyonun bulunmadığı teneke evlerde çamaşır iplerinden, elektrik tellerinden bir korkuluk gibi görünen ve ucu ufukta biten yoksul bir semt Khayelitsha.
Yarım milyondan fazla insanın barakalarda yaşadığı Khayelitsa, yüksek suç oranı ve fakirliğin üst seviyede olduğu semtlerden sadece birisi.
Geceyi mum ışığında geçiriyorlar
Tuvalet, banyonun bulunmadığı, elektriksiz ve susuz barakalarda yaşayan Khayelitsha halkı, bir yandan açlık ve soğuk bir yandan da hırsızlar ve çeteler nedeniyle gasp ve hırsızlık korkusu yaşıyor.
Khayelitsha’da binlerce aile elektrik parasını ödeyemediği için mum ışığında geceyi geçiriyor.
Khayelitsha sakinlerinden Nosmimo Simankkele, varoşlarda yaşamanın çok zorlu olduğuna vurgu yaparak, soğuktan korunmanın mümkün olabildiğini ancak yağmura çare bulamadıklarını, her yağış sonrasında tüm eşyaları çıkartıp kurutmak zorunda kaldıklarını ifade etti.
Simankkele, "güvende değiliz, ancak yaşamak ve çalışmak zorundayız" diye tamamladı sözünü.
Lise ikincisi sınıf öğrencisi Simangele adlı kız çocuğu ise okulda rahat olduklarını ancak dışarıda güvende olmadıkları için zamanın çoğunu evde geçirdiğini söyledi.
Güvenlik endişesi taşıyan bir diğer semt sakini lise mezunu Siphokazi, iş aradığını ancak bulamadığını ifade etti. İki yıldır bu mahallede yaşadığını söyleyen Siphokazi, "Yolda yürürken dikkatli olmak zorundayım, değerli eşyalarımı saklıyorum. Bu hayata alıştım artık” diye konuştu.
Teneke evde doğan İlkokul dördüncü sınıf öğrencisi Zintle ise gangsterlerden çok korktuğunu söylemekle yetindi.
Teneke ev yapmakla uğraşan bir mahalle sakini ise, burada yaşamaktan memnun olduğunu, çünkü yalnız olmadığını dile getirdi.
"Çoğu zaman beş parasız eve dönüyorum"
Elektriksiz ve susuz bir evde yaşamanın zorluğunu anlatan bir diğer mahalle sakini Lusanda, hayat zor da olsa, eve bakmakla yükümlü olduğunu kaydetti.
Yollarda dilenen Lusanda, çoğu zaman beş parasız eve döndüğünü ifade ederek komşularından yemek istemek zorunda kaldığını anlattı. Lusanda ayrıca banyoları olmadığından leğende yıkandıklarını söyledi.
Lusanda, parasızlık nedeniyle çocuklarını okula gönderemediğini belirtti.
Mahelle sakinlerinden Patrick ise yetkililerin ilgisizliğinden yakınarak yıllardır elektriksiz yaşadıklarını, dışarıda ihtiyaçlarını giderdiklerini bunun da utanç verici ve tehlikeli olduğunu belirtti.
(AA)