Selahaddin E. Çakırgil, Cezayir İslami Hareketi Abbas Medeni hakkında yazı:
Cezayir, Müslümanların (büyük gücü Osmanlı Devleti’nin) yönetiminde 300 yıl yaşadıktan sonra 1830’da Fransa’nın tahakkümüne girmiş ve 1954’de başlayan büyük ayaklanma sonunda, 1 milyondan fazla kurban verilerek 1962’de istiklâline kavuşmuştu, güyâ. Ama bu istiklalin şeklî olduğu kısa zamanda anlaşılacaktı. (1987 yılında Fransız L’Express dergisinde, Cezayir’in 25. yıldönümü münasebetiyle yayınlanan bir karikatür bu durumu çok ilginç anlatmıştı. Bir bacağı ve bir kolu kesik, diğer kolu ve başı da sargılar içinde olan Cezayir askeri, bir Fransız askeri tarafından dudaklarına tutulan borazanla Cezayir’in bağımsızlık marşını çalıyordu.)
Nitekim Ferhat Abbas liderliğindeki o büyük qıyâm çalınmış, saptırılmış, Fransa ve diğer emperyalist güçler Cezayir’in başına Ahmed bin Bellâ’yı getirmeyi, bu ülkeyi emperyalistlerin yerli uşaklarına vermeyi kararlaştırmışlardı; kendi düşünce, yaşayış tarzı ve zevklerine en yakın bir isim olarak.