Fara, 2 yaşında; Ürdün Azrak’ta yerde uyuyor.
Ablası Tisam, 9 ve Fara futbolu çok seviyorlar.
Kızların babası eline geçenlerle onlara oynamaları için top yapıyor.
Abdullah, 5 yaşında; Belgrad’da bulunan tren istasyonunda
kirli bir yatakta uyuyor. Kız kardeşi Daraa’nın
ölümünü gördüğü günden beri Abdullah şokta.
Kâbuslar görüyor.
Çok yorgun ve bir kan hastalığından ötürü sağlığı iyi değil
ve annesinin ilaç için verebileceği parası yok.
Ahmad, 7 yaşında; İdlib’te bulunan evlerine bomba düştüğünde
Ahmad evdeydi. Kafasına şarapnel isabet eden Ahmad ciddi bir
yara almamış. Ancak kardeşi kendisi kadar şanslı değilmiş.
Aile Macaristan’a gelene kadar birkaç yıl savaş
bölgesinde yaşamışlar.
Bu zamana kadar otogarlar, yollar ve ormanlarda uyumuş
Ahmed, 6 yaşında; Suriye’nin kuzeyinde bulunan
Deir ez-Zor köyünden olan Ahmed’in babası öldürüldü.
Şimdi ona amcası bakıyor. Yetkililerle temasa geçerek
Macaristan’dan kurtulmak istiyor. Yol boyunca kendi
çantasını taşıyan 6 yaşındaki Ahmed’in amcası,
‘’O cesur bir çocuk ancak bazı geceler uykusunda
ağlıyor” dedi.
Amir, 20 aylık; Amir 20 aylık ve hala bir
kelime konuşmadı. Annesi karnındayken
tramvaya maruz kalmış olabileceğini söylüyor.
Lübnan Zehre’de bulunan mülteci kampında
bir çadırda yaşıyor. Konuşmayan Amir’in
annesi Shahana: “gülmeyi seviyor” diyor.
Fatima, 9 yaşında; Fatima Suriye Ordusu
tarafından iki sivil İdlib şehrinde öldürüldüğü
zaman kaçtı. Lübnan, Libya ve son olarak
İsveç’te bulunan bir mülteci kampına geldi.
Bu macerası sırasında bir kadının 12 saat
boyunca doğum sancısı çekmesini ve sonunda
ölü doğan bebeğin suya bırakılmasını gördü.
Esra, 11, Esma, 8 ve Sidra, 6 yaşındalar;
Kızların annesi Selam, 37, üç kızını Lübnan
Majdal Anjar şehrinde bir yatağa yatırmış.
Esra, Esma ve Sidra’nın babası kaçırıldığı
günden beri görülmemiş. Kızlar sık sık
bu konuyla alakalı kâbuslar görüyor.
Gülistan, 6 yaşında; Gülistan aslında Kobanili
e şu anda suruçta yerde uyuyor. Geride bıraktığı
yastık ve yatağını özlüyor. Annesine uzanmış
ve onu bir yastık olarak kullanıyor.
İman, 2 yaşında; Ürdün Azrak’ta yatmakta
olan İman zatürre ve solunum yolu enfeksiyonuna
yakalanmış. Daha 19 yaşında olan
annesi Olah, “Normalde çok neşeli bir çocuktur.
Şimdi biraz yorgun. İyileştiğinde
her yere koşacak” dedi.
Juliana, 2 yaşında; Ağustos ayında
çekilen bu fotoğraf öncesinde 2 gün
boyunca yürüdü. Şu anda Macaristan
sınırları kapalı ancak Juliana’nın
ailesi kapılar dikenli tellerler
örülmeden önce çıkmayı başardılar.
Lamar, 5 yaşında; Aslında Bağdatlı olan
Lamar’ın ailesi yemek almak için çıktıklarında
evleri bombalandı. İkinci denemelerinde
Lamar’ın ailesi pis bir lastik bot ile denizi geçebildi.
Aile şu anda Macaristan sınırında bulunan bölgede
kirli bir battaniyenin üstünde uyuyor.
Mahdi, 18 aylık Yalnızca 1.5 yaşında
Sırbistan’ın Horgos şehrinde yerde uyuyor.
Dışardaki protestolara rağmen tüm
hayatı savaştan kaçmakla geçen Mahdi uyuyor.
Maram, 8 yaşında; Ürdün’de bulunan
evlerine roket isabet ettiği
zaman evde bulunan Maram beyin
hasarı nedeniyle 11 gün
komada kaldı. Şu anda bilinci açık ancak
kırık çenesi nedeniyle konuşamıyor.
Shiraz, 9 yaşında; Çocuk felci teşhisi
yapıldığında yalnızca 3 aylıktı.
Sağlık görevlileri ailesine yaşama şansı
bu kadar az olan bir çocuk
için çok para harcamamalarını söyledi.
Shiraz konuşamıyor ve yürüyemiyor.
Suruç’ta ahşap bir sandıkta uyuyor.
Muhammed, 13 yaşında; Şu anda Gaziantep
Nizip hastanesinde. Muhammed büyüyünce
mimar olmak istiyor.
Muhammed savaş için şunları söylüyor:
Savaşın insanda yarattığı en garip duygu korku.
Bunu daha önce tahmin edemezdim
Moyad, 5 yaşında; Annesiyle beraber
markete giderlerken yanlarından geçtikleri
takside bulunan bomba patladı ve
Moyad’ın kafasına şarapnel isabet etti.
Annesi o anda can verdi.
O şu anda Ürdün Amman’da bulunan
bir hastanede uyuyor.
Ralia, 7, ve Rahaf, 13 yaşındalar;
Kız kardeşler Ralia ve Rahaf
babalarıyla beraber Beyrut
sokaklarında uyuyorlar.
Aile aslında Şam’lı ancak
bir bomba anne ve erkek
kardeşlerini öldürdükten sonra
kaçmak zorunda kaldılar.
Sham, 1 yaşında; Annesinin kollarında
uyuyor. Onlar ve binlerce mülteci
Macaristan kapılarını kapattıktan
sonra Sırbistan’a varabildiler.
Şu anda burada bekliyorlar.
Shehd, 7 yaşında; Shehd şakacı
bir çocuktu, özellikle resim yapmayı
çok seviyor. Çizimlerine bakan annesi
son zamanlarda sık sık
silah resimleri yaptığına dikkat eden annesi;
“Suriye’yi terk ettiklerinden
beri çok fazla resim yapamadı.
Bu savaşın onu kötü etkilemesinden korkuyorum.’’
Ailesiyle beraber Macaristan sınırında bulunan bir ormandaki
ağaçlardan yiyecek toplayarak yaşamaya çalışıyorlar.
Atina Omonoia Meydan’ında uyuyor.
Her gün yüzlerce mülteci Yunanistan’a
giriş yapıyor. Abdul son parasını bir
kaçakçıya vererek ancak giriş yapabilmiş.
Bulduğu her fırsatta Suriye’de bulunan
annesine telefon açıyor.
Ancak durumunun ne kadar kötü
olduğundan bahsedemiyor.
Abdul: “Eğer bu şekilde yaşadığımı bilse
benim için çok üzülür.
Bu nedenle onu endişelendirmek istemiyorum.” diyor.
Tamam, 5 yaşında; Sadece beş yaşında
olmasına rağmen son iki yılını evinden
uzakta uyuyarak geçirdi.
Hava saldırıları nedeniyle memleketini
terk etmek zorunda kaldı.
Şu anda Ürdün Azrak’ta bulunan
bir kampta uyumaya çalışıyor.
Walaa, 5 yaşında; Aleppo’daki evinde
kendi odası vardı Şu anda Dal-El-las’ta
bulunan bir mülteci kampında yaşıyor.
Saldırılar uyku vaktinde başladığı
ve ailesini kaçmaya
zorladığı için uyku vakitlerinden nefret ediyor.