Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) isimli örgüt, ülkelerindeki savaştan kaçan çocukların hikâyelerini aktaran kısa videolar hazırladı. “Kayıp Jenerasyona Hayır” anlamına gelen “#nolostgeneration” etiketi ile paylaşılan videolardan birinde anlatılan hikâye, 7 yaşındaki Suriyeli Melek'e ait.
Ailesiyle birlikte Suriye'den çıktığı Avrupa yolculuğunda Ekim 2015'te Yunanistan'ın Midilli adasına varan Melek, “Suriye'ye geri dönmek isterim, ama nasıl döneceğiz ki?” diyor.
“Ben ve Annem Boğulup Ölmek Üzereydik”
Melek, yolculuk sırasında yaşadıklarını ve ülkesindeki savaştan nasıl etkilendiğini Midilli adasına vardığında UNICEF'e şöyle anlatmıştı:
“Buraya büyük bir gemiyle geldik. Gemiyi ilk gördüğümde korktum ama içine girdikten sonra artık korkmadım, gemiyi sevdim. Hareket ettikçe geminin içine su girmeye başladı. Hareket ettikçe üzerimize daha fazla su gelmeye başladı. Gemide çok fazla acı çekmedik. Asıl, lastik botta acı çektik çünkü yanımızdaki bütün eşyaları denize atmak zorunda kaldık. Ben ve annem boğulup ölmek üzereydik. Ama sonunda üzerimize bir ışık geldi. Gelip bizi aldılar ve sahile götürdüler. Denizde yakıt bitti. Sonra bir balıkçı geldi ve bizi sahile doğru çekti. Sahile vardığımızda lastik botu, can yeleklerini atıp dağlara doğru yürümeye başladık.”.
“Orada Bir Sürü Arkadaşım Vardı”
Binlerce Suriyeli mültecinin Ege ve Akdeniz'de boğulduğu ya da denizde kaybolduğu bu riskli yolculuğun sonunda Yunanistan'ın Midilli adasına çıkmayı başaran Melek, en çok da ardında bıraktığı arkadaşları için üzülüyor:
“Suriye'ye geri dönmek isterim, ama nasıl döneceğiz ki? Bütün arkadaşlarımın burada olmasını isterdim. Ama artık hiçbiri yok. Orada bir sürü arkadaşım vardı, hepimiz mutluyduk. Ama inşallah eskisi gibi olacağız. İnşallah, Suriye eski günlerde olduğu gibi olacak.”.
Kaynak: Al Jazeera