Program çerçevesinde Sinan Ceran’ın “Beled Suresi”ni temel alarak yaptığı sunum özetle:
Özgürlük bir müslüman için Allah’ın kanunlarını temel alarak bir yaşam mücadelesi vermektir . Günümüz dünyasında yığınla kredi çeken insanlar o bankanın kölesi olmaktan kurtulamıyor ve ömrünü o borcu ödemekle geçiriyor, başka çerçeveden baktığımızda yine moda dediğimiz bir pranga insanlara – çoğunlukla gençlerde – bir elbiseyi almak zorunda bırakabiliyor ve bunu özgürlük olarak tanımlayabiliyor . Ve yine yığınla para harcamayı , tüketimi,israfı özgürlük olarak bize gösterebiliyor,buna birçok örnek verebiliriz. Peki Rabbimiz onlar için ne diyor ?
Beled, 5-6-7.. Ayet: O, hiç kimsenin kendisine asla güç yetiremeyeceğini mi sanıyor? O: 'Yığınla mal tüketip-yok ettim' diyor. Kendisini hiç kimsenin görmediğini mi sanıyor?
Evet , insan kimsenin kendisine güç yetiremeyeceğini , kimsenin kendisini görmediğini zanneder . Ama mümin bir kul her daim Rabbinin karşısında aciz olduğu bilinci ile yaşamalı özgürlüğünün sınırlarını “yaratılmış”olan değil “yaratan” belirlemeli . Peki biz bu sınırları nasıl bileceğiz , bakın Rabbimiz ne diyor ;
Beled, 8-9-10.. Ayet: Ona iki göz vermedik mi? Bir dil ve iki dudak? Biz ona 'iki yol-iki amaç' gösterdik.
İki yol iki amaç , birincisi özgürlük , ikincisi kölelik . Ve bunu seçmek insanın elinde ..
Beled, 11-12-13.. Ayet: Ancak o, sarp yokuşa göğüs germedi. Sarp yokuşun ne olduğunu sana öğreten nedir?Bir boynu çözmek (bir köleye özgürlük vermek)tir;
Ve yine Rabbimiz devamında sarp yokuştan bahsediyor , nedir bu sarp yokuş ? Köleye ( yani yaratılanın kölesi olmuş insana ) özgürlüğünü vermek , peki bu nasıl olacak ? Yine Rabbimizin emri olan “Emr-i Bi'l Ma'rūf ve Nehy-i Anil Münker “ile yani iyiliği emredip kötülükten sakındırmak ile olur .
Ve yine biz diyoruz ki zindanda olup kitaplar yazan Abdullah Galip Bergusi , zindanda olmayıp bankaların , modanın ve daha bir çok şeyin kölesi olan birinden daha özgürdür !
Diğer konumuz olan ”Cömertlik” konusu sunumunu “Abdülmelik Şeker” yaptı , özetle:
Evet ,cömertlik paylaşmaktır. Sevgiyi , şefkati,bilgiyi, zamanı,serveti paylaşabilmektir . Kalbinde sevgiden eser olmayan neyi paylaşabilir ? Başkalarını sevmeyen , yaratana yaratandan ötürü hürmet etmeyen kişi , kime , ne verebilir ? Böyle bir kişi her türlü mal ve değerin tek sahibi olmayı istemekten başka birşey düşünemez . Hâlbuki cömertlik öylesine yüce bir erdemdir ki yaratanın ikramını yaratılana sunabilmektir. Elindeki bir lokma ekmeği başkasıyla bölüşebilmektir .
Allah Resulü bu konuda şöyle buyurmuştur ;
Ebû Hüreyre'nin naklettiğine göre , Resulullah (sav) şöyle buyurmuştur :
“Cimri ile Allah yolunda harcama yapan insanın hâli, üzerlerinde demirden birer zırh bulunan iki adamın hâline benzer : Cömert olan , bir hayırda bulunmaya niyet ettiğinde üzerindeki zırh öyle genişler ki (önceki dar hâlinden kalma) izler bile silinir gider . Cimri , bir hayırda bulunmak istediğinde ise (adeta) üzerindeki zırh büzüşür , elleri köprücük kemiklerine yapışacak gibi sıkışır ve zırhın her halkası yanındaki halkayı sıkıştırır.” (M2361 Müslim , Zekât , 77)