Kenan Alpay’ın yorumu:
Avrupa ve Amerika’nın ilişkileri germekteki ısrarı, Türkiye’ye yönelik asimetrik savaş unsurlarıyla saldırmaktaki inadı, kimi zaman sağılacak inek kimi zaman da cepheye sürülecek azap askeri muamelesi çekme saplantısı hiç azalmıyor. İçinde yer aldığı Batı ittifakı, müttefik diye bildikleri Türkiye’yi iktisadi, siyasi ve askeri açılardan çökertmek üzere başlattıkları seferberlikte hız kesmiyorlar. Ancak Batı’nın bu çökertme seferberliğine yönelik Türkiye’nin sergilediği direnç hatta karşı atak dayatılan statükonun tasfiye edilip yeni bir takım dengelerin kurulmasına dönük adımların daha bir belirginleşmesini beraberinde getiriyor.
Türkiye, uzun bir zamandır Suriye ve Irak politikaları dolayısıyla Avrupa ve Amerika’yla alenen çatışıyor. Mısır ve Libya veya benzeri bölgeler için de aynı durum geçerli. Fethullah Gülen Cuntası ve PKK-PYD üzerinden yaşanan çatışmanın derinleşen cephesinden de haberdarız zaten. Hem 15 Temmuz darbe sürecinde hem de PKK-PYD’nin giriştiği katliamlara sağlanan açık-örtülü teşvik ve desteklerle tırmanan gerilimin belli bir süre sonra ayrışma ve çatışma getirmesi kimse için şaşırtıcı olmazdı. Bu bağlamda NATO, Amerika ve Avrupa’nın sergilediği mevcut hegemonik tutumu kırmak ve mümkün olduğu oranda alternatif bir ittifak ilişkisi kurmak Türkiye açısından bir mecburiyettir.