Kenan Alpay’ın konuyla ilgili yazısından bir bölüm şöyle:
Siyasetin itibarı ile siyasetçin gündemi yorumlama ve yönlendirme biçimi arasında çok sıkı irtibatlar var. Çünkü gündem oluşturmak veya gündeme istikamet belirlemek kadar bunların hangi kriter ve yönteme göre belirlendiği birbiriyle doğrudan bağlantılı. İşte bu sebeple hemen her zaman siyasetin sözkonusu itibarını aşağıya ya da yukarıya doğru taşıma ameliyesi bu yorumlama ve yönlendirme girişimleriyle tastamam iç içe işlemektedir.
Türkiye’de siyasi rekabet her dönem sert olmuş, gerilim ve gerginlikler hiç eksik olmamıştır. Kutuplaşma tartışmalarını yeni saymak da toplumsal adalete ilişkin uçurum tanımlarını bu döneme hasretmek de yanlıştır. Hem uluslararası dengelerin yapıbozuma uğradığı süreçlerde hem de anayasa değişimi, vesayetle mücadele ve belirginleşen seçim atmosferi gibi süreçlerde doğal olarak gerilim daha bir artar. Ancak siyasetin özellikle de iktidarı temsil eden Hükümetin temel misyonu gerilimi kontrol altına tutmak ve öncelikle verimli bir sonuca kanalize etmektir. Sertlik ayarı iyi yapılınca siyasal rekabet bütün bir ülke için yaratıcı olur, müreffeh kılar ve toplumsal özgürlük alanlarını genişletir elbette.
(…)