Pakistan, Ramazan ayına, ülkenin hemen hemen tamamında etkili olan sellerin yol açtığı yıkımla giriyor. Ülkede temmuz ayı ortalarından bu yana devam eden muson yağmurlarının yol açtığı sellerde 1.600'ü aşkın insan hayatını kaybetti. Suların, 650 binden fazla evi ve ülkenin can damarı binlerce hektarlık tarım arazisini yuttuğu Pakistan'da yaklaşık 14 milyon insan sel mağduru. Suların yükselmeye devam ettiği kuzeybatı ve güneydeki eyaletlerde birçok insan kurtarılmayı bekliyor. Tahliye edilen milyonlarca insan ise açlık, susuzluk ve salgın hastalıkların pençesinde hayatta kalmaya çalışıyor. Selden kaçan halk, bulabildiği herhangi bir kuru yerde -hatta ağaçların üzerine- derme çatma bir naylon çadırla kamp kuruyor. Sel mağdurlarından biri olan 40 yaşındaki Hora Mai, içinde bulundukları durumun vahametini, "Araç gerecim yok. Param yok. Çocuklarıma yedirecek herhangi bir şeyim yok. Taşkın sulardan kaçtık fakat açlık bizi öldürecek." sözleriyle anlatıyor.
Ancak Pakistan yönetiminin, kurtarma ve yardım ulaştırma konusunda yetersiz kalması, halkın tepkisini çekiyor. Pakistan Devlet Başkanı Asıf Ali Zerdari'nin de ülke tarihinin en büyük doğal felaketinin yaşandığı bir dönemde İngiltere ve Fransa'yı kapsayan bir haftalık Avrupa turunu iptal etmemesi, halkın öfkesini daha da artırıyor. Öfkeli selzedelerin felaketin vurduğu bölgelerde kamu görevlilerine saldırıda bulundukları bildiriliyor. Selden en fazla etkilenen 3 milyon nüfuslu Peşaver kentinde yardımların ulaşmaması nedeniyle dün kalabalık bir grup hükümeti protesto etti. Zerdari ise eleştirilere, bakanlar kurulunun kurtarma çalışmalarını yakından izlediği ve kendisinin de ziyarette bulunduğu ülkelerden sel konusunda yardım sözü aldığı karşılığını veriyor.
Amerika ile işbirliği sebebiyle zaten rağbet görmeyen Pakistan yönetimi, sel felaketinin ardından eleştiri oklarının hedefi olurken, afet bölgelerinde hükümetin yerini ise hükümetin terörle mücadele kapsamında operasyon yürüttüğü gruplara yakın hayır kuruluşları, sel mağdurlarının yardımına koşuyor. Bu kuruluşların, halkın tahliye edilmesine yardımcı oldukları, mağdurlara gıda ve barınak sağladıkları ve sağlık hizmeti verdikleri kaydediliyor. Halk da bu hizmetlerden oldukça memnuniyet duyuyor. (Zaman)