CHP lideri Özgür Özel, Serbestiyet’in de aralarında olduğu bir grup gazetecinin sorularını yanıtladı: “Kürt sorunu yoktur dersen Türkiye’yi yarım yüzyıl geriye götürürsün. Kürt sorunu yoksa düne kadar bebek katili dediğin Öcalan’ı niye salıyorsun? Bu yol yürünecekse, bunun için -bizim iktidarımızı bekleyin- demek yerine, varsa arkadaşların bu konuda bir iradeleri -hep birlikte mecliste Türkiye’nin tüm sorunlarını çözelim- istiyoruz... Bahçeli’nin Öcalan çıkışını televizyondan öğrendim. Yeni süreç çalışmalarını önceden bildiğim iddiası külliyen yalan. Belli ki bir plan, program var. Bahçeli olmayacak laflar ediyor” dedi.
CHP lideri Özgür Özel, TBMM’nin açıldığı 1 Ekim günü MHP lideri Devlet Bahçeli’nin DEM Partililere el uzatmasıyla başlayan, bu eli samimiyetle uzattığını duyurması, Öcalan’a DEM Parti meclis grup kürsüsünde konuşma çağrısı yapması ve “Kürt sorunu yoktur” çıkışıyla süren süreç başta olmak üzere siyasetin sıcak tartışma konularıyla ilgili Ankara’da bir grup gazeteciyle sohbet etti.
Bahçeli’nin konuştuğundan, Erdoğan’ın sustuğundan yakınan Özel, CHP’nin Kürt sorununa çözümde toplumsal mutabakatı temel aldığını vurguladı. “Ben nasıl -Kürtler eşit- diyeyim” diyen Özel, başta Zafer Partisi lideri Ümit Özdağ olmak üzere “Kürtlere devlet vaadediyorum” sözlerini çarpıttığını düşünenlere “-Kürtlere bizimle birlikte Türkiye Cumhuriyeti devletinin sahibi olmayı vaadediyorum- cümlesinin kurulamayacağı bir vasatlıktaki siyaseti reddediyorum” çıkışıyla yanıt verdi.
Serbestiyet.com’un naklettiğine göre Özel’in gazetecilerin sorularına verdiği yanıtların bazıları şöyleydi:
“Kürt sorunu olduğunu Devlet Bahçeli dışında herkes kabul ediyor”
Bahçeli’nin terörle mücadelede kararlılık gösterip, “Kürt sorunu yoktur” demesine siz ne diyorsunuz?
Burada kişisel meseleler değil, toplumsal bir sorun var. Kürt sorunu diye bir sorun olduğunu herhalde Türkiye’de Devlet Bahçeli ve ne dese onu ayakta alkışlayan grubu dışında herkes kabul ediyor.
Biz bütün Kürtlerin ve kendisini eşit hissettiği bir Türkiye istiyoruz. Bunun için de demokrasi vaadediyoruz.
“Bu yol yürünecekse, bunun için -bizim iktidarımızı bekleyin- demek yerine mecliste çözelim istiyoruz”
Bu yol yürünecekse, bunun için -bizim iktidarımızı bekleyin- demek yerine, varsa arkadaşların bu konuda bir iradeleri -hep birlikte mecliste Türkiye’nin tüm sorunlarını çözelim- istiyoruz.
Kürtlerin kendilerine özgü sorunlarının en temelinde de de çok ciddi demokrasi sorunları yatıyor. Bu sorunlar mecliste, hiçbir partiyi de dışarıda bırakmadan çözülebilir. Bir parti kendini dışarıda bırakıyorsa bırakabilir, ama tüm partilere aynı yaklaşımla gitmek lazım.
Bütün dünyada terör sorunu nasıl çözülüyorsa öyle bir yöntemi izlemekten sözediyorum: Şeffaflık, karşılıklı güven, güven arttırıcı adımlar, birbirine tutamayacağın sözler vermemek, birbirine verdiğin sözleri tutmak ve olmazsa olmaz toplumsal mutabakat. Ben bunu şöyle özetliyorum: Şehit ailelerinin ve gazilerin yüzüne bakamayacağımız bir süreç.
Toplumsal mutabakat da tüm siyasi partilerin ve onların istedikleri tüm sivil toplumun bu sürece dahil edilmesiyle olur. Ülkeyi yönetenler bir masaya oturabiliyorsa, her partinin istediği sivil toplum örgütü de masaya oturabilmeli. Şehit ve gazilerin temsil ettiği dernekleri de masaya oturtmak lazım. Şehit ailelerine “Senin çocuğun boşu boşuna öldü” diyemeyiz. Onları da ikna etmeliyiz.
“Kürt sorunu yoksa düne kadar bebek katili dediği Öcalan’ı niye salıyor?”
Bir sorunun varlığını kabul etmeden nasıl çözeceksin? Türkiye’nin 40 yıl önce Özal’dan beri aştığı ve doğru yaptığı bir mesele; yani Kürt sorunun varlığını kabul etmek. Sen -Kürt sorunu yoktur- dersen yarım yüzyıl geri götürürsün ülkeyi. Zaten öyle yapıldığı dönemlerde terör ortaya çıktı.
Kürt sorunun yoksa, onun yok demesiyle yok oluyorsa düne kadar bebek katili dediği kişiyi niye salıyor veya terör niye var?
-Kürt sorunu vardır, çözelim- demek yerine Kürt sorunu yoktur dersen, Abdullah Öcalan’ı salarsan adı PKK olan yapı, başka isim altında, başka bir terör odağı olarak ortaya çıkar.
“Sayın Erdoğan, ortağınız ne yapmak istemektedir?”
Bahçeli ne yapmak istiyor sizce?
Bu soruya Bahçeli’den yanıt beklemek yerine Erdoğan’dan yanıt beklemek lazım. Ben Erdoğan’a Bahçeli’nin vurgusuyla soruyorum: Sayın Erdoğan bu ortağınız ne demek, ne yapmak istemektedir? Neyi amaçlamaktadır? Bir cevap verin.
“Açılım dedikleri şey dayatmacı. Sürecin bu haliyle uzlaşmamız mümkün değil”
CHP, Kürt sorunundan ne anlıyor? Anayasa değişikliği istiyor musunuz? Siz sorunu nasıl tanımlıyorsunuz?
Elbette Türkiye’nin daha demokratik bir anayasaya ihtiyacı var. İlk dört maddeye dokunulmaksızın birçok madde daha demokratik yazılabilir. Daha kapsayıcı yazılabilir. Bu da; Kürtlerin de kendini daha iyi hissetmesini sağlayabilir ama şu günkü aşamada bir anayasa değişikliği yapmak gibi bir gündem yok, zemin yok. Anayasa değişikliği zemini başka tartışmaları getirebilir. Biz orada yokuz. Yani iş anayasa değişikliğine gelecekse biz orada yokuz.
“Bahçeli diktatöryal tavır içinde”
Otokratik ülkelerde bir sorunun olup olmadığına otokratlar ya da diktatörler karar verir, demokratik ülkelerde o sorunu yaşayanlar karar verir. Bugün diktatöryal bir tavır içinde Devlet Bahçeli. Türkiye’de birçok insan -kürt sorunu var -diyor, O, -hayır yok- diyor. bunu demekle sorun ortadan kalkmaz. O yüzden bubu açılım dedikleri şey demokratik değil. Aksine diktatöryel bir açılım yapıyorlar. Süreçse adı, demokratik süreç değil, dayatmacı süreç. Bu yüzden de sürecin bu haliyle uzlaşmamız mümkün değil.
“Ben -Kürtler eşit- nasıl diyeyim?”
Diyarbakır’da da bir çaycı bana -ne bir eksik ne bir fazla sizin kadar vatandaş olmak istiyorum- dedi. Ben buna -hadi canım neyin eksik- desem, olur mu?
Rizeliler, Manisalılar kendi belediye başkanlarını seçiyor da, Diyarbakırlılar seçemiyorlar mı? Ne oluyor?
Selçuk Mızraklı belediye başkanı seçiliyor, yerine kayyum atanıyor.
Anayasada eşit oldukları yazıyor da devlet onlara eşit davranmıyor.
Bizim partimizin örneği, bir belediye başkanına, adaylığı konuşulan Ekrem İmamoğlu’na yasak getirmeyi düşünüyorlar. Biz de en sert tepkiyi nasıl veririz diye düşünüyoruz.
Peki DEM’liler ne yapsın? İki eş genel başkanları halen hapiste. Demirtaş içerideyken cumhurbaşkanı adayı oldu. Bu nasıl bir şey?
-Sen seçilsen de cumhurbaşkanı olamazsın. Millet değil, biz karar vereceğiz- deniyor. Can Atalay da seçildi, vekil olamayacağını söylediler. Ben -Kürtler eşit- nasıl diyeyeyim?
Kürtler kendilerini eşit hissetmedikleri neyi söylüyorlarsa bunun üzerinde konuşmak lazım. Kürtlerin de genel bir mutabakatının olduğu ve çokça söylenen rahatsızlıkları konuşmak lazım.
Mecliste komisyon kurulsun: Kürt sorunu var mı, yok mu?
Biz toplumsal mutabakattan sözediyoruz. En önemli toplumsal mutabakat metni de anayasadır. Erdoğan’ın anayasa yaptığı gibi dayatma metinlerle Kürt sorununu çözemezsiniz. Meclis toplansın veya görevlendirmeler yapılsın. Toplumsal mutabakatı da hep beraber arayalım. Mecliste komisyon kurulduğunda meselenin özüne yönelik herkes önerilerini söyler. Belki ilk önce Kürt sorunu nedir diye geniş bir çalışma yapar meclis. -Var mıdır, yok mudur?- Yani bu bir yöntem. Devlet Bey mesela meclise gelsin, desin ki bir komisyon kuralım. Önce Türk Kürt soru var mı yok mu ona bakalım.
“Bahçeli’nin söylediklerinin sürece faydası yok”
Kürt sorunu yoksa düne kadar -bebek katili- dediği kişiye niye ev hapsi ya da umut hakkı öneriyor?
Bahçeli’nin söylediklerinin sürece hiçbir faydası yok. Usül esastan önce gelir. Bu siyaset biliminde de böyle, hukukta da böyle. Usulü belirlemeden esasa girerseniz esası da zedelersiniz. O yüzden önce usül. Bence de usül meclis. Benim ısrarım usülde.
Mecliste böyle bir zemin var mı?
Bakalım, Erdoğan konuşsun.
“Belli ki rejimi kalıcılaştıracak bir şeyler isteyecekler”
Toplum bir anayasa değişikliği sürecine mi sıkıştırılıyor? Mesele Kürt sorunu değil yeni bir rejim değişikliği kurgusu mu?
Vesayet altında bir meclis, yargı var ülkede. Meclisteki bir parti Anayasa Mahkemesi’nin kapatılmasını istiyor, AİHM kararlarına uymuyor. Bu mecliste kati grup disiplinleri var. Anayasa yapmak, daha özgür bir sürecin işi. O yüzden, yeni bir anayasa yapmanın öncekinden de berbat olabileceği endişeleri var. Kendisi için meri (yürürlüğe giren) ama meşru olmayan bunlarla anayasa yapılmaz.
Eğer anayasa yapacaksak mevcut anayasaya tam sadakat ve uyum isteriz. Haklı endişeler var. Anayasaya uyalım ve demokratik adımlar atalım diye bir durum ortada yok. Neyi neyle değiştireceksiniz? Kuvvetle ihtimal, rejimi kalıcılaştıracak bir şeyler isteyecekler yine. Kötü kokular geliyor elbet.
“TUSAŞ’a saldırı manidar”
“Belli ki bir plan, program var. Bahçeli olmayacak laflar ediyor”
Kötü koku dediğim şey; Erdoğan konuşmuyor Bahçeli konuşuyor. Olmayacak laflar ediyor. Plağı biraz geri sararsak; mesela şimdi meclis başkanının -ilk dört madde değişebilir- çıkışı boşuna mıymış? -İsrail bize saldıracak- lafı boşuna mıymış? İsrail bize saldıracak lafından sonra savunma sanayi fonu yasası boşuna mıymış? Savunma sanayine yapılan terör saldırısı tesadüf müymüş? Belli ki bir plan program var.
Mesela ben şunu söyleyeyim. Kendimi övmeyi sevmem ama -öv- deseniz, mecliste kapalı oturum istemekten övünürüm. Çünkü meclis tecrübesiyle biliyorum. Bir korkuyu yayıyorlar meclis kürsüsünden. Bir bildikleri var. İsrail Türkiye’ye saldıracak diyorlar. Ama kapalı oturumda bize bir şey söylemediler. Kapalı oturumda konuşan bakanlardan İsrail’in Türkiye’ye saldırma planı olduğuna dair hiçbir şey duymadık. Sonra yasayı geri çektiler. Toplumsal rıza üretemediler. Güvenlik kaygısı o kadar büyük ki. Bebek aç bile kalsa olur, tanklar yürüsün. Buraya getirmeye çalıştılar.
Biz o maskeyi indirdik. Vatandaş bunu gördü. O kanunun gelmesi de, çekilmesi de manidar. Tam teklif gelmiş, Tusaş’a saldırı olmuş. Bu da çok manidar.
“Bahçeli’nin Öcalan çıkışını televizyondan öğrendim. Yeni süreç çalışmalarını önceden bildiğim iddiası külliyen yalan”
Bahçeli’nin Öcalan çıkışını ne zaman öğrendiniz? İktidarın yeni bir çözüm süreci çalışmasından önceden bilginiz olduğu iddialarına ne diyorsunuz? Bildiğiniz için mi -El yükseltiyorum. Kürtlere devlet vaadediyorum- dediniz?
Önceden bilgim olduğu iddiası külliyen yalan. Bir kere ben Haziran’da Demirtaş’ı ziyaret edeceğimi söylemiştim. Diyarbakır gezimi de Ağustos’ta planlamıştık. Planlamam da; ya baştan Demirtaş’a gidip bölgeyi 6 gün gezmek ya da 6 gün bölgeyi gezdikten sonra Demirtaş’a gitmekti. Açıklamayı da 1 Eylül Dünya Barış Günü’ne getirmeyi planlıyordum.
Ayağım kırıldı, gidemedim. Bölge ziyareti de, kırık ayakla zor işti. Kırık ayakla altı gün gezmek, yer sofrasına, kürsüye çıkmak, konuşmak, zor işler bunlar. Sonra, biz bölgeye gideceğimizi ilan ettiğimizde de Bahçeli’nin konuşması yoktu zaten ortada.
Bahçeli mecliste Öcalan’dan bahsederken ben de mecliste kendi odamdaydım. Kendi grup konuşmama çalışıyordum. Televizyonda alt yazıyı görünce yanımdaki arkadaşlara “Kendisinden beklenebilecek ama normal siyasi düzlemde beklenmeyecek açıklamalar yapıyor” dedim. Yani bu kadar şaşırtıcı işlere Devlet Bey girebilir.
“Devlet Bey beni şok etmedi”
Altyazıyı gördüm. “Bir açın bakalım, ne diyor dedim Devlet Bey” diyor ki, “Öcalan’ı çıkaralım” felan. Kendi konuştuğu meclis kürsüsüne Öcalan’ı çıkarmaktan bahsediyor. Az çok tanıyorum Devlet Bey’i. Herkes şok olmuş olabilir sözlerinden ama ben şok olmadım.
Bize, grup toplantısını ileri bir saate almamız önerisi geldi. Dedim ki; “Biz hazırız konuşmaya”. Bahçeli el yükseltiyormuş, ben de el yükseltiyorum dedim.
-Kürtlerin Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin benim gibi, Devlet Bey gibi sahibi olmalarını öneriyorum. Bunun için de demokrasi vaadediyorum- dedim. Bu cümleyi kesmiş Zafer Partisi, Kürtlere toprak vaadi gibi göstermiş.
“Kürtlere birlikte TC devletinin sahibi olmayı vaadediyorum cümlesinin kurulamayacağı bir siyaseti reddediyorum”
Birileri bana – Bu cümleyi demese miydin- diyor. Ben de diyorum ki; -Ben bu vasatlığa teslim olmam. -Kürtlere bizimle birlikte Türkiye Cumhuriyeti devletinin sahibi olmayı vaadediyorum- cümlesinin kurulamayacağı bir vasatlıktaki siyaseti reddediyorum.