Verilen iftarla ilgili Zehra Türkmen ve Nilüfer İnan’ın sitemize gönderdiği mektup aşağıdadır.
Selamun aleykum
Bugün Özgür Çocuk Oyun Evinde eğitim gören Maria Jemaleddin, Yümna, Malik Osman ve Fatıma Enneccar’ın aileleriyle birlikte okul binasında iftarımızı açtık. Şamlı olan Jemaleddin ailesi iki yıldır İstanbul Fatih’te yaşıyor. Evlerinin hemen yanına düşen bomba sonrası dokuz nüfuslu olan ailenin en küçük kızı Maria bu korkuyu uzun süre atlatamıyor. Anaokuluna ilk geldiği zamanlarda en ufak sesten bile korkarak bağırıp saatlerce ağlıyordu. Psikolojik destekle beraber Maria korkularını yenebildi. Çok güzel bir şekilde Türkçe öğrendi. Günlük hayatta ailesine tercümanlık bile yapıyor…
Yümna ve Malik ise iki senedir İstanbul’dalar. Esed ve işbirlikçileri babalarını imam olduğu için cezaevine atıyor. Bir müddet orda kaldıktan sonra cezaevinden çıkıp Türkiye’ye geliyorlar. Zorlu günlerin ardından şimdi biraz daha rahatlamış olmanın huzuru için Allah’a hamdediyorlar.
Fatıma Enneccar… Abisi Nureddin ve ablası Nuran… Fatih’te bir gözlü, rutubetli evde hayatlarını sürdürmeye çalışıyorlar. Ağızlarından hiç düşmeyen en önemli kelime ise “Allah’a hamdolsun!” Fatıma şimdi dört yaşında. 11 aydır Türkiye’deler. Evlerinin hemen yanı başına düşen bombanın ve yaşanılan dehşetin ardından o zaman 2 yaşında olan Fatıma korkudan dilini yutar. Sene başında anaokulumuza geldiğinde tek kelime dahi konuşmuyordu. Gözlerinin içinde hep bir endişe ve korku vardı. Allah’a hamdolsun ki Fatıma bir ay sonra konuşmaya başladı. Şimdi ise susturamıyoruz… Abisi Nureddin ve ablası Nuran ise Suriyelilerin eğitim verdiği bir okulda okuyorlar.
Bu güzel insanlarla iftarımızı yaptıktan sonra, çayımızı yudumlarken her birinin Suriye’deki özlem dolu hayatlarını dinledik. Ve dualarımızı Suriye’de direnen Müslüman kardeşlerimize gönderdik.