BBC, Arakan eyaletinde yaşayan Rohingyalarla yaptığı görüşmelerden, son haftalarda en az 100 Rohingyanın zor durumdaki cunta için savaşmak üzere askere alındığını öğrendi. Bu kişilerin isimleri, onları korumak için değiştirildi.
Üç küçük çocuğu olan 31 yaşındaki Muhammed, "Korkuyordum ama gitmek zorundaydım" diyor. Arakan'ın başkenti Sittwe yakınlarındaki Baw Du Pha kampında yaşıyor. Ülke içinde yerinden edilmiş en az 150.000 Rohingya son 10 yıldır kamplarda yaşamaya zorlanıyor.
Muhammed, Şubat ayının ortasında kamp liderinin gece geç saatlerde kendisine geldiğini ve askeri eğitim alması gerektiğini söylediğini anlattı. "Bunlar ordunun emirleri" dediğini anlatıyor.
"Eğer reddedersen ailene zarar vermekle tehdit ettiler."
BBC, ordu subaylarının kampları dolaşarak genç erkeklere askeri eğitim için rapor vermelerini emrettiğini doğrulayan birkaç Rohingyayla konuştu.
Muhammed gibi erkekler için korkunç bir ironi ise Myanmar'daki Rohingyaların hala vatandaşlıktan mahrum olmaları ve kendi toplulukları dışına seyahat yasağı gibi bir dizi ayrımcı kısıtlamaya tabi tutulmaları.
2012 yılında on binlerce Rohingya, Arakan eyaletinden sürüldü ve sefalet içindeki kamplarda yaşamaya zorlandı. Beş yıl sonra, Ağustos 2017'de, ordunun kendilerine karşı acımasız bir temizlik operasyonu başlatması, binlerce kişiyi öldürmesi, tecavüz etmesi ve köylerini yakmasının ardından 700.000 kişi komşu Bangladeş'e kaçtı. Bunların yaklaşık 600.000'i halen orada kalmaya devam ediyor.
Myanmar şu anda Rohingyalara yönelik muamelesi nedeniyle Lahey'deki Uluslararası Adalet Divanı'nda bir soykırım davasıyla karşı karşıya.
Aynı ordunun şimdi onları zorla askere alması, yakın zamanda Budist silahlı grup Arakan Ordusu isimli oluşuma Arakan'da büyük topraklar kaybetmesinin ardından çaresizliğinin bir göstergesi. Arakan'da onlarca Rohingya ordunun topçu ateşi ve hava bombardımanlarında hayatını kaybetmişti.
Ordu ayrıca ülkenin diğer bölgelerinde de muhalif güçlere karşı ciddi kayıplar verdi. Cumartesi günü Tayland'ın doğu sınırındaki Myawaddy kasabasının kontrolünü kaybetti. Ülkenin kara ticaretinin büyük bölümü bu hayati güzergahtan geçiyor.
Cunta çok sayıda askerini de kaybetti. Öldürülen, yaralanan, teslim olan ya da muhaliflere sığınan askerlerin yerine yenilerini bulmak oldukça zor. Pek azı sevilmeyen bir rejimi desteklemek için hayatlarını riske atmak istiyor.