‘’Mümin erkekler ve mümin kadınlar birbirlerinin velileridirler; marufu emreder, münkerden alıkoyarlar, namazı kılarlar, zekâtı verirler, Allah ve resulüne itaat ederler. İşte onları Allah merhametiyle kuşatacaktır’’ (Tevbe 71).
Mümin erkek ve kadınların aralarındaki özellikleri; ‘İslam kardeşliği’ nin bağlayıcılığı, ibadette ve davette süreklilik, Allah ve Rasulüne itaatte devamlılık içinde olmak şeklinde sıralanıyor. Bu özelliklerin bir kişiliğe dönüşmesi ancak eğitimle mümkün olacaktır. Vahyin inzal döneminde, Allah Rasulü (sav) ashabının tüm kadınları ve erkeklerini bu eğitime tabi tutmaya ve onların yetişmesine özen göstermişti. Zira sahabe, kadın ve erkekler olarak İslam’ı Mekke ve Medine dışında en güzel şekilde temsil etmeye gayret ediyor, tebliğ ve davet görevinde rol alıyor, kabilelere ve diğer topluluklara İslam’ı ulaştırmaya özen gösteriyor ve güncel meseleler karşısında fıkhetmeye, hukuki siyasi ahlaki konularda en hikmetli kararları vermeye çabalıyordu.