Kavminin -az sayıda insan hariç- iman etmeyeceği kanaatinde olan Hz. Nuh’un, inkârcıların cezalandırılmasını istediğini ifade eden Murat Kayacan, “Peygamberlerin tebliğ sırasında yumuşak bir tavır sergilemeleri, onların tevhid mücadelelerinin her aşamasında inkârcıların zulümlerine karşı yumuşak davranacakları anlamına gelmez. Hz. Nuh’un ‘Kâfirlerden hiçbirini yeryüzünde bırakma.” (Nuh, 71: 26) şeklindeki bedduası da bunu göstermektedir.” dedi. Kayacan, sözlerini şöyle sürdürdü:
Allahu Teala, Hz. Nuh’a azaba uğramaları kesinleşen inkârcıların akıbetlerine üzülmemesini öğütlemektedir. Azaba uğrayacak olanlar yakınları bile olsa durum farklı değildir. Çünkü İslam, insani ilişkileri; kabile, akraba vs. merkezli değil, din merkezli olarak kurmayı öğütler.
Hz. Nuh, gemiyi Allahu Teala’nın yönlendirmesi ile yapmıştır. Bu yönlendirme muhtemelen onun, su üzerinde yüzebilen kuşları izlemesi ve gemiyi ona göre yapması şeklinde olmuştur. Geminin “dağ gibi dalgalarla” boğuşması, onun sağlam bir şekilde yapıldığını göstermektedir.
Gemi yapımı sırasında, inkârcılar Hz. Nuh ile alay etmişlerdir. Denizin olmadığı bir yerde gemi yapmak, bu konuda alay edenlere aldırmamak, ondaki imanın kuvvetini göstermektedir.
Gemiye sadece inananlar ve evcil hayvanlardan (koyun, keçi, tavuk vs.) ikişer çift alındı. Bu sayede kurtulanların başlayacağı yeni hayat, daha kısa sürede kurulabilecekti.
Tufan sırasında hem yerden sular fışkırdı hem de bol yağmur yağdı. İnananlara bir ödül olarak, kâfirler o suda boğulurken, inananlar yeni bir hayata taşınıyordu. Boğulan kâfirlerden birisi de Hz. Nuh’un oğluydu. “Peygamber yakını” olmak, onu azaptan kurtaramadı.