Özgür Bey! Siz gıyaben tanıyorum. Sizin ise, benim adımı babanızın katledilmesiyle ilgili savcılık iddianamelerinden ya da son günlerde hakkımda yazılıp çizilenlerden duyduğunuz anlaşılıyor.
‘Sosyal medya’ denilen elektronik iletişim alanında beni hedef alarak yazdığınız, kinaye ve istihzalarla dolu yazınız bir hayli yaygınlaştırılmış olmalı ki, bir çok kimselerce bana da ulaştırıldı..
Hakkımda yazdıklarına, ‘ esprili bir polemik yazısı..’ diye gülüp geçebilirdim. Size yazmak ihtiyacını duyuşum, kesinlikle kendimi savunmak için değil; muhatabımın, herşeyden önce, küçük yaşta babasının, bombalı bir suikasdde parçalanışının korkunç travmasını yaşamış birisi olması.. Onun ve o ailenin acılarına saygılı olmamın gereği..
Babanızın katledilmesini yurt dışında duydum ve o cinayetle, bütün mukaddesatım adına yemin ederek söyleyeyim ki, öncesinde ve sonrasında zerre kadar bilgim ve ilgim olmayan birisiyim.. Ve sadece babanız için değil, haksız yere öldürülen her insan için üzülürüm. Çünkü, benim inancım, ‘bir insanın haksız yere öldürülmesini, bütün bir insanlığın öldürülmesi’ olarak bildirir.