Iber yarımadasını paylaşan bu iki ülkedeki Covid-19 sayılarının neden bu kadar farklılık gösterdiği henüz tam olarak bilinmiyor fakat bunun iki ülkenin izlediği aşı politikalarından kaynaklanmış olabileceği belirtiliyor.
Elbette henüz Covid-19'a karşı bir aşı bulunabilmiş değil ama on yıllardır kullanılan tüberküloz aşısı bu gizeme bir cevap sunabilecek nitelikte.
Yeni bir bilimsel çalışma tüberküloz (verem) aşısının, bir diğer adıyla BCG aşısı, zorunlu olduğu ülkelerle Covid-19 vaka sayıları arasında bir korelasyon olabileceğini ortaya koydu.
New York Teknoloji Enstitüsü araştırmacılarından Gonzalo Otazu BCG aşısının zorunlu olmadığı İtalya, Hollanda ve ABD gibi ülkelerin koronavirüs salgınından bu aşının zorunlu olduğu ülkelere oranla daha fazla etkilendiğini belirtti.
Otazu sosyal medya hesabı üzerinden BCG aşısının genel olarak solunum yolu rahatsızlıklarına karşı koruma sağlayabileceği yönünde çalışmalar olduğunu, verilere baktıklarında ise aşının zorunlu olmadığı ülkelerde kişi başına yaşanan can kaybı oranın yüksek olduğunu gördüklerini duyurdu.
Otazu verem aşısının İtalya'da hiç bir zaman zorunlu olmadığını vurgularken can kayıplarının göreceli olarak düşük kaldığı Japonya'da bu aşının zorunlu olduğunu hatırlattı.
Araştırmacılar aşının zorunlu olduğu fakat bunu farklı zaman dilimlerinde uygulayan İran ve Japonya'yı da karşılaştırdı.
Japonya BCG aşısını 1947 yılında zorunlu hale getirirken İran da bu 1984 yılından itibaren zorunlu olarak yapılmaya başlandı.
Avrupa'da durum nasıl?
Araştırma Covid-19'un doğu ve batı Avrupa ülkeleri arasındaki yayılma hızında görülen farklılığın da aşı politikalarıyla korelasyon içerisinde olduğunu ortaya koyuyor.
Zorunlu verem aşısı eski Sovyet bloğu ülkelerinde batı Avrupa ülkelerine göre daha sıkı bir biçimde uygulanmıştı.
Hatta Robert Koch Enstitüsü verilerine göre 1990 yılına kadar doğu bloğunda yer alan Almanya'nın doğu eyaletlerinde 100 bin kişiye düşen vaka sayısı ülkenin diğer bölgelerine göre daha düşük oranda.
Avrupa'da en çok ölüm sayısının olduğu ikinci ülke olan İspanya'da ise verem aşısı sadece Bask bölgesinde zorunlu olarak uygulanmıştı.
Avustralya'da klinik çalışmalar başlıyor
Öte yandan Avustralya tüberküloz aşısının sağlık çalışanlarını koronavirüse karşı korumada etkili olup olmayacağını anlamak için geniş çaplı bir klinik deneme başlatıldığını duyurdu.
Melbourne'deki Murdoch Enstitüsü araştımacıları yaklaşık 4 bin hastane çalışanının verem aşısının Covid-19 semptomlarını azaltmada etkili olup olmadığını anlamak için denemelerde yer alacağını açıkladı.
Hollanda, Almanya ve İngiltere'de de benzer çalışmalara başlanacak.
Klinik testlerin olumlu sonuçlar vermesi halinde Covid-19'a karşı risk grubunda bulunan yaşlılar ve kronik hastalığı olanlara gelecekteki olası koronavirüs salgınlarına karşı verem aşısı yapılabilecek.
Almanya'da yapılan bir çalışmada da sonuçların pozitif çıkması halinde Covid-19'a özel aşı geliştirilene kadar boşluğun verem aşısıyla doldurulabileceğini vurgulandı.
Çare yüz yıllık aşıda mı?
BCG aşısı ilk olarak 1908 yılında Fransız bilim insanları tarafından geliştirildi ve insan üzerindeki ilk denemeler 1921 yılında başladı.
BCG yani Bacillus Calmette-Guerin ismi aşının geliştirilmesinde rol oynayan bakteriyologlar Albert Calmette ve Camille Guerin'den geliyor.
Tüberküloz, ciğerlere saldıran bir bakteriden kaynaklanıyor ve hasta insanlarla yakın temasta bulunan kişilere hapşırma ve öksürme yoluyla bulaşıyor.
Özellikle İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra yaygınlaşan vereme karşı BCG aşısının kullanımı 1950'lerde büyük verem savaş hastanelerinin kurulmasıyla arttı.
Oldukça bulaşıcı olarak verem önlenebilir ve tedavi edilebilir bir hastalık olmasına rağmen Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre her yıl 19 milyon insana bulaşıyor ve 1,5 milyon kişinin ölümüne yol açıyor. (Euronews)