Selahaddin E. Çakırgil, bugünkü köşe yazısında Kıbrıs’taki son gelişmeleri değerlendiriyor:
Kuzey Kıbrıs’da 11 Ekim günü yapılan Cumhurbaşkanlığı seçiminde, 198 bin seçmenin sadece yüzde 56’sının sandık başına gitmesi sonunda hiçbir adayın yüzde 50’yi aşamadığı görülünce, en yüksek oyu alan iki aday arasında bir daha seçime gidilecek.. En yüksek oyu alanlardan birisi, şimdiki Başbakan Ersin Tatar yüzde 33’e yakın oyla birinci; şimdiki C.Başkanı Mustafa Akıncı da, yüzde 29 civarında oyla ikinci..
Ama, bugünkü oy sandık başına gidenlerin yüzde 56’sının dışındakiler ikinci seçimde de oy vermeye gitmezlerse; ortaya çıkacak tablonun, , Türkiye için yeni bir baş ağrısı olmaya aday olacağı şimdiden söylenebilir. Çünkü, şimdiki C. Başkanı olan ve Türkiye aleyhinde, hattâ Güney Kıbrıs’daki rûm yöneticilerin bile söylemeye cür’et edemiyeceği cinsten lafları yüzünden Türkiye Hükûmeti tarafından hele de son 1 yılı aşkın zamandır muhatab bile kabul edilmeyen kişi, tekrar seçilirse, bu durum, Türkiye’nin çevresindeki rakib veya hasımlarından da daha tehlikeli bir durum ortaya çıkarabilir. Hani, baltanın darbelerinden inleyen ağacın, ‘Ne yapayım ki, sapı benden..’ diye yakınması darb-ı meselindeki gibi bir durum.. Eğer, Kıbrıs’ta böyle bir durum ortaya çıkarsa, Yunanistan, Suriye, Kuzey Irak ve Libya’da Hafter veya Ermenistan- Rusya vs. gibi konular bunun yanında solda sıfır kalır.