Kenan Alpay'ın yazısı:
Hatır için değil hakka şahitlik için yazıyorum. Kimsenin gönlünü almak için değil bir adalet savaşçısının hatırasına saygımı beyan etmek üzere konuşuyorum. 30 yıldır tanıdığım, her zaman ve şartta nezaketine, asaletine, merhametine ve adaletine şahitlik ettiğim sevgili abim Avukat Necip Kibar’ı dün öğle vakti Fatih camiinden Alemlerin Rabbine uğurladık. 90 günü aşkın bir zamandır yoğun bakım tedavisi gördüğü hastaneden hep bir müjde beklerken maalesef vefat haberini aldık. Yaşadığımız derin ve sarsıcı hüzne rağmen hiç tereddüt etmeden takdir-i ilahiye hep birlikte teslim olduk: “Doğrusu biz Allah’a aitiz ve muhakkak O’na döneceğiz” (Bakara, 156).
Bir abi ve aile dostu, bir yoldaş ve dava arkadaşı olarak tanıdığım Necip Kibar hayatını Allah yoluna vakfetmişti. Yanlış hatırlamıyorsam İÜ Edebiyat Fakültesi’nde öğrenciyken 1990’da tanışmıştık. O dönemde Yasin Şamlı’yla beraber Vezneciler-Laleli arasındaki Reşit Paşa Caddesinde büroları vardı. Ancak Necip abi bir taraftan avukatlık yaparken diğer taraftan da lise ve üniversite okurken geçimi temin ettiği elektrik tesisatçılığı mesleğini de yapıyordu. Yarım asır önce Giresun Görele’den gelip yerleştikleri Esenler Çinçin Deresi’nde geçti ömrü. Sınıf atlamaya, marka mekanlar ve semtler peşimde koşmaya hiç ama hiç niyetlenmedi.