Hamza Türkmen’in yazısı şöyle:
İran’da Değişim Beklentisinin İlk Kıpırtıları
İran’da 2009 Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde yapılan haksızlığı protesto etmek amacıyla 2012 yılına kadar devam eden Yeşil Hareket’ten bu yana İran’da yine isyan, yine iç tartışma haberleri 2018 yılına girerken tekrar gündeme geldi.
Gündeme gelen İran’daki ayaklanma veya protesto gösterileriyle ilgili haberler farklı açılardan yorumlandı:
Birileri ayaklanmayı ucu BOP tasarımına kadar uzanan dış müdahaleyle açıkladı.
Birileri özellikle sosyal medya üzerinden yüzbinlerce Suriyelinin katledilmesinde birinci dereceden fail olan İran’ı Allah’ın Lut kavmini cezalandırdığı gibi cezalandırmaya başladığı değerlendirmesinde bulundu veya İran’ın kargaşa içine girmesini kanlı ve fitneci yayılım politikalarıyla hak ettiğini söyledi.
Bazıları da İran’ın Suriye gibi iç istikrarının bozulmasının Türkiye’yi yeni zorluklarla muhatap kılacağı şikayeti ile teenni dileklerini öne çıkarttı.
Gerek İran’daki son protestoların iç karartan görüntüsüne gerek ‘90 kuşağından bu yana İran gençliğinin büyük çözülüşüne bakıldığında İran Devrimi ile elde edilmek istenen hak, adalet ve özgürlük hedefleri bakımından bugün İran’da “musîbet” diyebileceğimiz kara bir tablo söz konusudur. (…)