Sabah namazı ezanı duyuluyordu arka fonda. Bomba sesleri ise ezanı boğarak Bağdat caddelerini alev topuna dönüştürüyordu. Halkı özgür kılmak, kimyasal silahları olduğu iddia edilen bir diktatörü alaşağı etmek ve terörün(!) belini kırmak için Irak'ın işgali öngörülmüştü. Bu bahanelerle tüm dünya kandırılmaya çalışıldı. Ancak işgale karşı olanlar, asıl hedefin petrol ve enerji yollarına hakim olmak, İsrail’in güvenliğini sağlamak, İran'ı çevrelemek olduğunu biliyordu.
İşgalin 5.yılına geldiğimizde savaşın temel gerekçesi olan kimyasal silahları gören ya da bulan olmadı. Amerika kendi güvenliği için bahane ettiği terör örgütleri ve özellikle El Kaide ne Afganistan ne de Irak işgali ile bitmedi. Tersine Irakta işgale kadar taban bulamayan ve görünmeyen El Kaide Irakta örgütlendi. Şiddet ise bitip tükenmedi. Mezhep ve etnik kökenli şiddet olaylarında günde onlarca kişi hayatını kaybetmeye devam etmekte. Şiddet ABD askerlerinin dışında, Irak'ın mazlum halkına yine kendi içinden yöneldi.
Halkı özgür kılmak istenen Irak şuan Ebu Gariplerle, çuval geçirmeler, tecavüz, işkence, yargısız infazlarla anılır oldu. Savaş ve sonrasında ki işgalin 5. yılında bile ne kadar insanın öldüğünü kesin olarak bilemiyoruz. ABD kuvvetlerinden 4297 askerin öldüğünü biliyoruz. Ancak Iraklıların kayıplarının sayısını yüz binlerle ifade ediyoruz. Kesin bir sayı bile veremiyoruz. Tahminen bir milyona yakın kişinin hayatını kaybettiği ifade ediliyor. Milyonlarca kişi evsiz kalmış, kendi ülkesinde evini barkını bırakıp yer değiştirmiş, milyonlarca kişi ise daha güvenli olduğu düşündüğü komşu ülkelere göç etmiş, mülteci konumuna gelmiş. Doğan her sekiz çocuktan birinin beş yaşına gelmeden öldüğü, ilaç sıkıntısının yaşandığı, çocukların okula gidemediği, insanların aç-sefil olduğu Irak işgalinin beşinci yılını kutluyoruz!
Bush işgalin yıl dönümünde halen daha kendi halkına ve dünyaya yalan söylemeye devam etmekte. İşgalin haklı olduğunu ve başarılı olduğunu kendisi bile inanmadan ifade ediyor. Askerlerini nasıl çekeceğini, çektiğinde Irak'ın durumunun ne olacağını bile bilmeden yalanlarına devam ediyor. Secim arefesinde Irak Amerika’nın gündeminde yerini koruyor. Dünya ise işgalden çok her gün patlayan bombaların haberleri ile uyutuluyor. Irakta şiddetin bitmediği ve devam ettiği dile getiriliyor. Ancak her ölümüm, her acının ve gözyaşının sorumlusunun ABD işgali ve emperyalist politikaları olduğu gözden kaçırılmaya çalışılıyor.
İşgalin yıl dönümünde Bush kendi ülkesinde protesto edildi. ABD işgal ortağı İngiltere de işgale karşı muhalif sesler daha gür çıkmakta. İngiltere Başbakanı Gordon Brown Irak'ın işgali ile ilgili geniş çaplı bir soruşturma açılacağını açıkladı. İşgalin yıl dönümün de İngiliz halkı yine sokaklarda idi. İşgalin baş aktörlerinden “şahinler” kanadın liderlerinden Dick Cheney, Ortadoğu turunda. Türkiye'de gelecek olan bu savaş-silah-petrol baronunun yeni hedefi İran. İran için destek toplamak isteyen Cheney Irak'a geliş tarihi gizlenerek girebiliyordu. Yüz altmış bin Amerikan askeri Dick Cheney’in güvenliği için yetmemiş görünüyor. Ancak kendisi için destek istediği İran düşmanın işgali altındaki ülkeye resmi ziyarette bulunabiliyordu.
K. Irak'a hareket, Başörtüsü, Parti kapatma ve Çanakkale Savaşının yıl dönümü derken yanı başımızdaki işgali unutuyoruz gibi. Amerikan emperyalizmi ve siyonizmin İran'a saldırmasını istemiyorsak, İslam topraklarında daha fazla kan ve gözyaşı görmek istemiyorsak Irak işgalini unutmamalı, unutturmamalıyız. Müslüman kardeşimizin acısını maddi-manevi paylaşmalıyız.