Selahaddin E. Çakırgil’in yazısı:
Dünkü yazımda, , Mersin'den yazan bir edebiyat öğretmeni okuyucunun Kuzey Kıbrıs'ı anlatırken M. Âkif'in, 'Bu izmihlâl-i ahlâkî (ahlâkî çöküş) yürürken, durmaz istiklâl..' beytini yazdığını da aktarmıştım..
Sadece Kuzey Kıbrıs değil, bizim bütün büyük şehirlerimiz de maalesef, aynı durumda değil mi?
Zâhiren, namus, iffet ve haysiyet duygusu taşıdıkları kabul edilen insanlar bile, 'Yahu , bu kadarına da pess..' demekten kendilerini alamıyorlar.. Amerikalı bir film yıldızının geçen hafta bir açıklaması vardı.. 'Artık hiçbir utanma duygusu taşımıyorum..' diyordu..
Bizim toplumumuzun geldiği tablo da bugün bu noktaya geldi.. Toplum fertleri arasında insanları birbirine saygılı olarak bir arada tutan bağlar gün geçtikçe daha bir süratle ve kopma noktasına gidiyor.. Millet fertleri arasındaki bağlar kopuyor.. Siyasetçilere değil sözüm, insan olmak şuûruna sahip herkese.. Bu gidişle, bu bulaşıcı sosyal çürümekten kimse masun kalamaz..