Ramazan Yazçiçek'in yazısı:
Amaç için hedefe yönelmek niyet ile başlar. Niyet, umutsuzluğa inat toprağa düşen ilk tohumdur. Her son, yeni bir başlangıcı müjdeler. ‘Hicret’ bunu temsil eden ders yüklü bir ibadettir.
Hicret, birçok amele öncelik arz eden eylemdir.
Hicrette hayat vardır.
Hicret, karamsarlığa teslim olmamak; diri kalmak, ruhları diri tutmak için gerçekleştirilen bir ibadet; bir nimettir!
Karanlığı delerek aydınlığa yürümektir hicret.
İnsanın dünyaya gelişi bir hicret olduğu gibi, bu fâni dünyadan ebedî âleme intikali de özünde bir hicrettir. Yine insanın, yaratılış maddesi olan topraktan gelişi ilk hicreti olduğu gibi, ölüm vesilesiyle toprağa dönmesi de bir başka hicretidir. Varlık âleminde her şey, her ân, bir şeyden bir başka şeye; bir hâlden bir başka hâle hicret etmektedir.
Düşüncede, inançta hicret, fiili hicrete niyet hükmündedir. Kezâ hicret, içe dönük yolculukla başlar. Bu yolculuk, haramlardan helâle, günahlardan sevaba, ataletten kıyama yürüme amaçlı olmalıdır. Gerçek hicretler, inançların, düşüncelerin yanlıştan doğruya yönelik değişmesiyle gerçekleşir.
Hicret, dâvete, dâvâya dar gelen mekânlardan, Allah’ın geniş arzına yöneliştir. Muhâcir, önce terk edendir! Terk edilen mekân değil aslında, mekânı kalınmaz kılan anlamsızlaşmadır. Muhâcirin yönü her ân anlama, değere dönüktür.