Selahaddin E. Çakırgil, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun “helalleşme” kampanyasını yorumluyor:
Kılıçdaroğlu, 'Herkesle helâlleşeceğiz.' diyor. Önceleri, 'Başörtüsü yasağı' uygulaması konusunda haksızlık yaptıklarını söylemişti. Yani, tek kalemden ibaret bir zulüm demek istiyordu. Halbuki daha 10-15 sene öncelerde bile, yapılan düzenlemelerin ibtali için hemen Anayasa Mahkemesi'ne koşanların başında bulunan kişi de kendisiydi ve on binlerce- yüz binlerce insanın o zulüm uygulamasından çektikleri acıların, ızdırabların hangi birisiyle ve nasıl helâlleşecektir?
Buna rağmen o, partililerine hitab ederken, bir 'sevgi pıtırcığı' halinde ve ısrarla, 'Herkesle helâlleşeceğiz.' diyor. Yani, halkı kitlelerinin kendileri dışında kalan hemen her bir kesimine haksızlık ve zulmettiklerini zımnen itiraf ediyor. Esasen, halkımız da o partiye hiçbir zaman tek başına iktidar olabildikleri bir seçim zaferi yaşatmamıştır.
Bir kişi, hatalarını kabul eder ve kimlere zulüm ve haksızlık ettiyse o muhatablarından veya onların yakınlarından helâllik isteyebilir. Onlar da kabul eder veya etmezler, kendilerinin bileceği iştir. Yani 'Helâlleşelim.' demekle helâlleşilmiş olmaz. Çünkü meselâ, nice zulümlere mâruz kalıp, artık bu dünyada olmayan büyük kitlelerle nasıl helâlleşilecektir? Kaldı ki, önce, haksızlık ve zulme uğradıklarını düşünenler, helâlleşmeyi kabul etmeye hazır olduklarını açıklamalıdırlar.
Evet, yaptığı haksızlıklar ve zulümlerle bir halkın, bir ülke insanlarının çok büyük bir kısmına, bir asrı aşkın bir zamandır büyük acılar ve ağır sosyal ve psikolojik travmalar yaşatmış olan bir siyasî hareket, kiminle ve nasıl helâlleşecektir? Öyle bir siyasî hareketin içinde yer almış olanların pişmanlıklarını izhar etmeleri, ancak o siyasî hareketin içinden çekilip ayrılmak ve o siyasî harekete vücud veren fikir veya ideolojiyle bağın koparılmasıyla mümkündür. Başka türlüsü, ancak bir kandırmaca olur.