Kenan Alpay’ın yazısı şöyle:
Haluk Savaş, Cavit Bircan ve Diğer Mağduriyetler
Mahkemelerin verdiği kararlar toplumda adalet duygusunu kuvvetlendiriyor mu yoksa geçmişten bugüne sahip olunan yargıya güvensizliği çoğu zaman teyid ediyor hatta karikatürize mi ediyor? Dürüstçe, cesurca ve sadece hakkaniyet adına işleyen bir adalet mekanizması bu ülke ve toplum için adeta ütopya mesabesinde bir hayalden ibaret. “Yüce Türk adaleti” çok zamandır ironik bir tebessümün konusu olan Yeşilçam filmlerinden öteye bir anlam ifade etmiyor ne yazık ki.
Evrensel hukukun kaidelerine riayeti geçtik tutarsızlıktan dökülen mevcut kanunların dahi doğru düzgün işlemediğine dair şikâyetlerin arttığı bir vasattayız. Bu vasat bir taraftan topluma güvensizlik ve umutsuzluk aşılıyor diğer taraftan da zorbalığa, yolsuzluğa, usulsüzlüğe teşne tiplere cesaret verip teşvik ediyor. Nasılsa yapanın yanına kar kalıyor, hak arama yolları neredeyse sonuç vermiyor ya da o kadar geç tecelli ediyor ki hiçbir kıymeti harbiyesi kalmıyor.
(…)