Selahaddin Eş Çakırgil, Halep’te yaşananlara dikkat çekiyor:
Halep artık, Baasçı Suriye rejimi ve kanlı Esed diktatörlüğü’ne göre kurtarılmanın; bazılarına göre de düşme eşiğinin son kertesinde..
Savaş öncesi ve sonrası Halep’i mukayeseli olarak gösteren bir fotoğraf derlemesi gördüm.. Elem duymamak mümkün değil.. Bir zamanlar güzellikleri dillerden düşmeyen ve orayı görüp ayrılanlara, ‘İşte geldik gidiyoruz, şen kalasın Haleb şehri..’ türküsünü söyleten Halep şehri bugün, ‘İşte geldik; gidiyoruz, siz şen kalasınız..’ der gibi..
Halep’den geride yıkıntılardan, moloz yığınlarından ve caddelerde mezara konulmak bahtına bile erişememiş cesedler kaldı..
Bütün bir insanlığın dörtte birini oluşturduğunu söylediğimiz müslüman dünyası duyarsız, çaresiz ve de suskun..
Tıpkı, Bosna Faciası günlerinde olduğu gibi..
Hatırlayalım, 1993-94’lerde, sırf müslüman olduklarından dolayı on binlerce insan Bosna’da katledilirken.. İslam Konferansı (şimdiki adiyle, İslam Ülkeleri İşbirliği) Teşkilatı, ‘Bosna Savaşı’na 15 gün içinde bir çözüm bulunmazsa..’ diye bir açıklama yapmış ve bu mühlet veriş, bazı çevrelerde merak ve ümid, bazılarında da korku uyandırmıştı.
Ama, mühlet bitince ise.. Hiçbir şey olmamış, dünyada alay konusu da olmuştu.
(...)