Zaman ne de çabuk geçmiş. Haksöz dergisinin Ekim 2009 sayısında bir cümleyle Hülya Şekerci'nin görevini yine çok değerli bir başka fikir ve eylem adamına, Rıdvan Kaya'ya devrettiğini okuyunca yüzlerce kare geçti gözümün önünden.
Beyazıt, Taksim, Saraçhane, Konsolosluk eylemleri; Filistinlilerin, Kürtlerin, başörtülülerin, F-tipi'ni protesto edenlerin, ölmeye yatanların, işgallere uğrayanların, işçilerin, emekçilerin, yok sayılanların yanında; işgalcilerin, darbecilerin, zalimlerin karşısında elinde megafonla sesi kısılıncaya kadar haykırarak, basın toplantıları düzenleyerek, bildiriler yazarak geçen bir on yıl.
Genç bir kızın, üç çocuk annesi genç bir kadına dönüşürken, bir yandan da herkesin güvenini kazanarak, "özüyle sözüyle işte insan!" dedirterek meydanlarda büyümesi.
Özgür-Der benim için de her zaman önemli bir sığınak olmuştur. İstanbul'a taşınmamızdan itibaren karşılaştığım, dine yaslanan kurumlar arasında seçkin yeri olan, kadınlara medeni bir şekilde davranan, yol arkadaşı olarak eşitlikle ve dostça muamele eden emsalsiz bir örgütlenme olarak daima özel bir yeri olmuştur. Kadınlara geleneksel ezberler içinde kuşkuyla yaklaşan nice erkek de bu potada erimiş, buradaki hali benimsemiştir.
Zaman içinde Özgür-Der için ben de dâhil birçok kimse "daha kuşatıcı olmak, tolerans sınırlarını genişletmek lazım" eleştirilerimizi dile getirdik. Fakat onların ilkelerin yozlaşmaması ve belli ölçülerin kaybedilmemesi endişelerine de katılmadan edemedik. Sağlam duruşla sert duruş arasındaki ince çizgide zaman zaman sert, içine girilemez bir zemin imajı verdiklerini söylemek zorundayım. Öte yandan günümüzde her şeyin nasıl toz duman olduğuna tanık olurken de ilkelerin adamı olmanın değerini teslim etmemek mümkün mü?! Bütün hak savunusunu liberal aydınlara havale eden bir eğilimin gittikçe yayılmaya başladığı bugünlerde İslami duyarlılıklara yaslanarak geniş bir adalet halesi oluşturmak, böyle bir zeminden başka iyi insanlarla ortaklaşmak, su gibi ekmek gibi ihtiyaç haline geldi. Bu noktada kendi birikimimizi, İslam'dan yola çıkarak ortaya koymak noktasında Özgür-Der'in yaptığı seminer çalışmaları, paneller, forumlar, yayınlanan dergi ve kitaplarla ufkumuzu açtığını teslim etmemiz lazım.
Tez yazma aşamasına getirdiği yüksek lisans çalışması yarıda kalsa da Hülya yazmaktan geri durmamıştır.
2004'te "İnsan Hakları Algısında Nesnellik" konulu seminerinde ise dünya üzerinde yaşayan Müslüman halklar çok ağır hak ihlalleri yaşarken Batı'nın ulaştığı kısmen de olsa uyguladığı insan hakları normları, despotik Doğu toplumları ile kıyaslanamayacak kadar ileride diyordu. Yanlış olan Batı'nın ulaştığı bu normların Müslümanlar tarafından nihai bir üst kimlik olarak taşınmasıydı.
Haksöz'deki (Aralık 2007) "Niteliğin Önemi Niceliğin Belirleyiciliği" adlı yazısında ise, "fitne yeryüzünden kalkana kadar mücadele etmenin gereğine inananlar olarak kitlelere ulaşmanın önemini biliyoruz elbette. Fakat nitelikten yoksun hormonlu bir büyüme küçük darbelerle yıkılan kâğıttan evlere benzer, hoş görünmek için bazı doğruların gizlenmesine yol açabilir" diyordu.
"Kadınla İlgili Ayetler ve Perspektif Sorunu" yazısında ise (Haksöz, Mayıs 2008) zulme karşı verilen mücadelenin cinsiyetten bağımsız olması gerektiğini, kadını fitnenin odağı olarak görerek, mümkün olduğunca toplumsal alandan soyutlamaya çalışan geleneğin, ayetler ışığında sorgulanmasının şart olduğunu söylüyordu.
Onu defalarca tanık olduğum akşam dönüşlerinde çocuklarına kavuşma anının güzelliğiyle hatırladım şimdi. Bir kez daha şükran duydum. Daha nice kutlu görevlere…
ÖZGÜN DURUŞ