Gazze’nin Cebaliye Mülteci Kampı eski Belediye Başkanı İsam Cude, uzun bir aradan sonra sesli mesaj gönderdi.
07 Ekim’de kendisini aramış ancak ulaşamamıştım. Daha sonra birkaç kez daha aradım, yine ulaşamadım. Şehit olabileceğini düşünerek aramayı bıraktım.
Bu kez kendisi bana sesli birkaç mesaj attı. Çok mutlu oldum, zaman zaman ağladım.
Bunları özetleyerek paylaşmak istiyorum.
“Kardeşim Abdullah, Allah’ın selamı ve rahmeti üzerinize olsun. Uzun zamandır görüşemedik.
Elhamdülillah iyiyiz.
Hala Cebaliye’deyiz. Ayrılmadık yerimizden. Siyonistlerin kara harekatı yaptığı bölgedeyiz, ayrılmadık. Siyonistler aşağılanmış olarak buradan çıktılar, Elhamdulillah.
07 Ekim’de başlayan direnişle ağır bir sınav veriyoruz. Ailemden; amcam, dayım, teyzem, halam, kardeşlerimden 79 ailenin evi saldırılarda yerle bir oldu. Şehitlerimiz oldu. Aile olarak birkaç katliam yaşadık.
Operasyonun ilk haftasında ablamın evi bombalandı. Kendisi, çocuk ve torunlarından 17 kişi şehit oldu. Evim de bombalandı. Ancak birçoğumuz evi terk etmiştik. Evde kalan dayım, oğlum ve annem yaralandılar. Annem daha sonra ikinci kez yaralandı, ardından üçüncü bombardımanda ise şehit oldu. Cebaliye’ye karşı kara harekâtı başladığı 14 Aralık’ta oğlum İmad şehit olurken, oğlum Muhammed ise diğer gençlerle beraber yaralandı. Bütün evlerimiz bombalandı. Ailelerimizden üçü nüfus kayıtlarından tamamıyla silindiler. Çünkü bütün aile fertleri şehit oldu.
Şu anda Cebaliye’deyim. Kara hareketi son buldu. Siyonistler rezil bir şekilde çekildiler.
Abdullah kardeşim!
Allah’tan gelen bu musibetlere karşı sabırlı davranıyoruz. Razıyız Rabbimizden. Ondan geleni büyük bir sabır ve teslimiyetle kabul ediyoruz.
Bu olaylar Allah’ın bizleri sevdiğini, seçtiğini, sınadığını gösteriyor. Bizleri bu mübarek topraklara yerleştirdiğine inanıyoruz, elhamdülillah. Buna sabretmenin, teslim olmanın Allah katında çok büyük mükafata vesile olacağına inanıyoruz.
Bombardıman altında yaşıyoruz. Evlerimiz enkaza dönüşmüş. Şehadet anını ve Rabbimizle buluşma anını her an bekliyoruz.
Sokaklardayız, enkazın arasındayız. Her an ölümü bekliyoruz. Allah’a kavuşmanın her an olabileceğine inanıyoruz.
Sahada olmamız; caddelerde, sokaklarda, enkaz arasında, okul ve bazı binalarda yemek gibi sosyal hizmetleri sürdürmemiz nedeniyle biraz daha hedefteyiz. Ancak Hâfız olan Allah’tır.
Demek ki daha ömrümüz kalmış ki hayattayız. Ecel gelince ömür de bitecektir elbet. Allah’tan duamız, ömrümüzü şehadetle bitirmesidir…”
….
Ümmete çok şey öğrettiniz, öğretmeye de devam ediyorsunuz….