Başından bu yana dört başı mamur bir mülteci politikamız var mıydı yok muydu diye bir tartışma yapmanın anlamı yok şu konjonktürde.
Tarihte nadir görülen bir trajedinin yol açtığı eşi benzeri görülmemiş bir göç olgusu ile karşı karşıya kaldık ve devletiyle sivil toplumuyla kervanın yolda düzüldüğü bir süreç yaşadık. Tüm ideolojik çokbilmişlik ve vicdansızlıklara rağmen, en hümanistim diyenden daha hümanist olduk; evimizi, yuvamızı açtık, ekmeğimizi bölüştük. “Ensar-muhacir” gerçekliğini, idealizm ya da romantizm zannedenlere inat, tarihe gömüldüğü varsayılan yerden çıkarıp gönüllere, gözlere, hayatın tam da içine nakşettik. Her Müslüman işin bir ucundan tuttu, tutmaya da devam etmekte. Her duyarlı kesim bu imtihandan payına düşeni aldı, tarih de bütün bunları kaydetti.
Lakin anlatamadık, propagandasını yapamadık, modern tabirle bu işin PR’ını beceremedik. Şebbiha çevreler, ideolojik bağlıları ve sempatizanları, AK Parti ya da Erdoğan karşıtlıklarını sağlamlaştırmada Suriye meselesini fırsata çevirmeyi bildiler.
(…)