Şaban Abak, Mesnevi'den bir hikâye anlatmıştı. Aklımda kaldığı kadarıyla –ve canına okuyarak- naklediyorum:
Adamın biri, yaptığı evin karşısına geçip, “Ey ev! Yıkılacağın zaman bana önceden haber ver ki ailemi kurtarabileyim” demiş. Ev bunu yapacağına söz vermiş. Gel zaman-git zaman ev yıkılmış, adamın ailesi de enkazın altında kalıp ölmüş. Adam eve çıkışmış: “Hani yıkılacağını bana önceden haber verecektin?” Ev adama şöyle cevap vermiş: “Haber vermek için birkaç kere teşebbüste bulundum, ama sen her seferinde ağzımı kapattın.” Meğer evin duvarlarında zaman zaman meydana gelen çatlaklar birer uyarı işaretiymiş. Adam bu uyarıların gereğini yapacağına –yani evini yeni baştan inşa edeceğine- çatlakların üstüne basmış sıvayı, basmış sıvayı…
Kıssadan hisse: Çatlakların üstünü örtmeyeceksin, uyarıcıların ağzını tıkamayacaksın. Yoksa bir gün öyle bir yıkıma uğrarsın ki neye uğradığını şaşırırsın.
Taraf gazetesi duvardaki çatlaktır. Bizden daha çatlaktır. Serde İslamcılık olduğu halde biz sistemin kutsallarına boyun eğerken, mesela belirli günlerde Kemalist ritüelleri bir güzel yerine getirirken, Taraf hep hariçten gazel okuyor. Yapılması gereken de budur zaten: Hariçten gazel okumak. Sistemin çizdiği çerçevenin tamamen dışında hareket etmek. Resmi mantaliteye zerre kadar prim vermemek. Millete dayatılan 'kült'leri mümkün olan en radikal şekilde sorgulamak. Siyasi ve askerî dogmaları iyice sarsmak... Biriler bunu yapacak ki 'körler-sağırlar birbirini ağırlar' vaziyetinden kurtulup siyasi bir restorasyonun (ve siyaset-askeriye ilişkilerinde bir restorasyonun) ne kadar gerekli olduğunu idrak edelim.
“Rejimi eleştiriyor”, “orduyu yıpratıyor”, “başbakana yükleniyor” diye Taraf'ı susturmaya çalışanlar, yukarıdaki hikâyenin ferasetsiz kahramanına benziyorlar. “Ordu bize cephe alır”, “Başbakan bize tavır koyar” diye Taraf'a reklam vermekten imtina edenler de bu ferasetsizliğin üstüne tuz biber ekiyorlar.
Ben şahsen birçok konuda Taraf'ın tavırlarından rahatsızlık duymakla beraber, putperestliğin hüküm sürdüğü ülkemizde böyle bir gazeteye -böyle bir put kırıcıya- ihtiyaç olduğu kanaatindeyim.
* * *Taraf 1 yaşında. 1 yıldır ortalığı karıştırıyor. Çok iyi yapıyor. Ne yazık ki takati tükenmek üzere. Bir yolunu bulup ayakta kalmasını diliyorum.
YENİ ŞAFAK