Asım DÜNDAR'ın açılış konuşmasıyla başlayan seminer, Ahmet Yıldız'ın sunumuyla devam etti. Kuran’da tarif edilen peygamber ile islam öncesi ve islam sonrasında insanların benimsediği peygamber algısı işlendi.
Yanlış Peygamber Algıları
İslam öncesi ve islam sonrasında peygamber algısının oturtulduğu yanlış zemin ve kimilerinin peygamberleri sadece vahyi Allahtan alıp insanlara ulaştıran bir postacı olarak görmesi, Kimilerininde Hiristiyanlıkta olduğu gibi peygamberleri aşırı yücelterek rab olarak görmesi veya Allahın tahtına ortak kabul ettikleri görülmektedir. Peygamberler beşerdirler,çarşı pazar dolaşırlar ve hepsi ölümlü varlıklardır. Siz ölülere işittiremezsiniz ayetinin görmezden gelinerek peygamberlerden bir beklentinin oluşması, Allahtan istemek yerine peygamberden istenmesi gercekten düşündürücüdür.
Peygamberler müslumanların ilkidir. Peygamber , Amenerrasulu duası olarak bildiğimiz Bakara Suresi 286. ayetinden de anlayacağımız üzere gelen vahye ilk iman eden, vahyin içerdiği mesajı kavrayan ve hayata geciren insanlara rehber olandır. Bazı çevrelerin bahsetiği gibi postacı değildirler.
Peygamberlerin Özellikleri
Peygamberler kendi kardeşleri arasından seçilirler; yani onların içlerinden biridirler, bulundukları topluluğun dilinden konuşurlar, şirksiz bir hayat geçirmişlerdir, İnsanların kendilerine emanetlerini düşünmeden bırakdıkları ve sözlerine güvendikleri emin kişilerdir.
Ayette de anlatldığı gibi “sen kitap nedir, iman nedir bilmiyordun “ halinden vahyin inşa ettiği yüce bir ahlak üzere olan hayata geçiş olmuştur. Toplumumuzda, peygamberin üstün bir ahlak üzere olması durumu insanlarca yanlış anlaşılmıştır. Sanki herkese gül dağıtan, hiç kimseyi kırmayan insan üstü bir varlıkmış gibi yansıtılmış ve malesef örneklikten uzak bir konuma getirilmiştir. Müminler kafirlere karşı izzetli müminlere karşı şefkatlidirler. Hz isa ile özdeşleştirilen biri size tokat atarsa öbür yanağınızıda çevirin tepki göstermeyin tavrı hiçbir peygamberin davranışı olamaz. Hz muhammed peygamberler arasından bir halkadır. Allahın bildirdiği hariç gaybı bilmezler. Peygamberlerin misyonu Allaha kulluk, tagutla mücadele etmektir. Kendilerine ibadete çağırmazlar. Kendileri Şari değillerdir. Hükümleri ve emirleri bağlayıcıdır. Elçiler kitaba göre hükmederler, ümmetine yol gösteren kararlar verirler.
Hikmet nedir ?
İmam Şafi ayette geçen “biz ona kitabı ve hikmeti indirdik “ mealinde ,hikmetle maksadın sünnet olduğunu ifade eder. Tabi burada sünnetin tanımı öne cıkar. Sünneti sadece bir taklit olarak mı gördüğümüz yoksa o günün şartlarında ortaya konan kuran merkezli ilkeler ve prensipler midir konusu önemlidir. Hikmet, öncelikle kitabı kavrayış yeteneği sonrasında ise hayatı kitapla kavrayış yeteneğidir.
Peygamberlerle alay edildi, tehdit edildi, sürgün edildi ve dinlerinden döndürülmek istendiler. Sizden öncekilerin başına gelenler sizinde başına gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız ayeti ile onlarda muhatap oldular. Müminler korku ile ümit arasındadır derken bunlara elbette ki peygamberlerde dahildir. Peygamberlerin günahları anlıktır, günahlarında ısrar etmezler. Fetih suresi 2. ayet örnek olarak verilebilir.’’böylece Allah, senin hem geçmişte hem de gelecekteki bütün hatalarına karşı bağışlayıcılığını gösterecek; ve (böylece) bütün nimetlerini sana verecek ve seni dosdoğru bir yola sevk edecektir’’
Hz Adem’in yasak meyveyi yemesi ve örtülü yerlerinin acıga cıkması ve sonrasında tevbe etmesi ve affolması. İblisi şeytan Ademi de peygamber yapan durumdur. Hz musanın adam öldürmesi ve ben cahillerden oldum diye dua edip tevbe etmesi, Hz muhammed’in âmâ birisine karşı davranışı sebebiyle Abese suresinde uyarılması, bizlere peygamberlerinde hatalar yapabileceklerini daha sonrasında Allahın uyarısı ile bu hatalarından döndüklerini göstermektedir.