CUNDULLAH AVCI / HAKSÖZ HABER
Toplumsal çürüme olgusunu anlamak için öncelikle Emile Durkheim’ın anomi kavramına başvurmak yerinde olacaktır. Durkheim’a göre, bireylerin toplumun değerlerinden ve normlarından kopması, toplumsal bütünlüğün zayıflamasına yol açar. Anomi, bireylerin anlam krizine sürüklendiği ve normların bağlayıcılığını yitirdiği bir durumu ifade eder. Modern eğitim sistemleri, bireyleri teknik bilgiyle donatırken, toplumsal aidiyet ve değer aktarımı süreçlerini geri plana itmektedir. Bu durum, bireylerde köksüzleşme ve yabancılaşma duygusunu pekiştirmektedir.
Zygmunt Bauman’ın akışkan modernite yaklaşımı da bu bağlamda önemlidir. Bauman, modern toplumların sürekli değişim ve belirsizlik içinde şekillendiğini savunur. Eğitim sistemleri de bu akışkan yapıya uyum sağlamak adına pragmatik bir yönelim benimsemekte, böylece bireylerin ahlaki ve etik gelişiminden ziyade piyasa odaklı beceriler geliştirmeye odaklanmaktadır. Bu durum, bireylerin yalnızca üretim ve tüketim döngüsüne entegre olmasını sağlamakta; ancak toplumsal değerlerin ve ahlaki normların aktarımı açısından bir boşluk yaratmaktadır.