Süleyman Gülek / Yeni Akit
Çocuk eğitiminde dikkat edilecek hususlar
* Anne-babalar öncelikle, çocuk eğitimine psikolojik ve biyolojik olarak hazır olmalısınız ve içinizden bu isteği duymalısınız.
* Çocukları iyi yetiştirmek için, çocukları tanımak, çocuk psikolojisini bilmek gerekir. Çocuğunuzun gelişimini iyi takip edebilmeniz için, çocuk gelişimi ve çocuk psikolojisi kitaplarından yararlanın. Bu şekilde, çocuğunuzun gelişimini izleyerek bilgi ve ölçülere sahip olmalısınız.
* Çocuk yetiştirmek, çocuk oyuncağı değildir. Çocuğun sağlık gelişimi ile ilgili gerekli kaynaklara ulaşmalısınız.
* Çocuk psikolojisi, gelişim psikolojisi ve öğretim metotları alanında bilgiler edinmelisiniz. Eğitimci ve psikologlardan yararlanmalısınız.
* Amaç; kendisi, ailesi ve toplumu için faydalı olma bilincinde olan kişilikli, mânevî değerlerine saygılı, ahlâklı, Yaratan ve yaratılanın haklarına duyarlı erdemli nesiller yetiştirmektir. Bu açıdan Anne ve babalar çocuklarının beden ve ruh sağlığına çok dikkat etmelidir.
* Her çocuk ayrı bir dünyadır. Çocukların ayrı bir birey olduğunun farkına varılmalı. Onun ilgi ve isteklerinin olabileceği bilinmelidir.
* Günümüzde çocuklarımız kötü arkadaş, internet ve zararlı neşriyat, sigara, alkol ve uyuşturucu gibi tuzaklarla karşı karşıyadır. Bu itibarla ebeveyn bunlara karşı uyanık olmalı ve çocuklarını korumalıdır.
* Çocuklarımızı bu gibi tehlikelerden koruyacak en etkili ve güçlü kalkan, sağlıklı bir din eğitiminin verilmesidir. Çocuğa, yaradılış gayesinin Allah’a kulluk olduğu, hayatın imtihan hayatı olduğu öğretilmelidir.
* Küçük yaşta kazandırılan ahlâkî değerler ve din eğitimi yoluyla verilen temel dinî bilgiler, öğretilen emir ve yasaklar, ezberletilen âyet ve duâlar, çocuğun düşünce ufkunu genişletir mânâ dünyasını aydınlatır ve mutlu olmasını sağlar.
* Çocuğunuzun yanında, eşinizle kavga etmeyin. Bu onu hem incitir, hem de anne-babanın olumlu imajını zedeler. Çocuğunuzun sorularına karşı göstereceğiniz ilgisizlik, onun başka sorular sorma isteğini kıracaktır ve bilgi dağarcığı yetersiz olacaktır.
* Saygı görmeyen bir çocuktan saygı beklemeyin. Sevgi görmeyen bir çocuktan sevgi de beklemeyin. Çocuğunuza içten bir sarılma, sevgiyi tüm kelimelerden daha iyi anlatır. Çocuklardaki merakı engellemeyin. Merak, bilginin kaynağıdır.
* Çocuklar sevgiden ve ilgiden yoksun bırakılmamalı; fakat bu sevgi ve ilgi gereğinden fazla olmamalı. Çocukların ayrı bir birey olduğunun farkına varılmalı. Onun ilgi ve isteklerinin olabileceği bilinmeli.
* Çocuklara sorumluluk verilmeli, onun kendini ifade etmesi ve gerçekleştirmesi teşvik edilmeli. Ödül ve cezada aşırıya kaçmamalı. Çocuğunuza verdiğiniz sözleri tutun. Çocuğunuza zaman ayırın.
* Aşırı baskı ile aşırı hoşgörü arasında bir denge oluşturun. Çocukların çocukluklarını yaşamaları sağlanmalı, çocuk oyun oynamalı.
* Çocuğunuzu kardeşiyle ve başka çocuklarla kıyaslamamalı.
* Kurallarınız varsa, nedenleriniz de olmalıdır. Bu nedenleri bilmek hem sizin hem de çocuğunuzun hakkıdır,
* Ailenin önceliği çocuğunun sağlıklı bir kişilik yapısı oluşturmasını sağlamak olmalıdır. Kendi ayakları üzerinde durabilen, kendi kararlarını alabilen bir birey hayatında mutlu ve başarılı olacaktır.
* Çocuklarımızın iyi birer yetişkin olması bizlerin iyi birer anne ve baba olmasına bağlıdır.
*Anne ve babaların bütün çaba ve gayeleri çocuklarını istikbale daha iyi hazırlamak, onlara daha güzel bir hayat sunabilmektir.
* Fakat çocuğunu sadece dünyada rahat ettirmek, onun âhiret hayatını düşünmemek büyük bir gaflettir. Dünyada ayağına diken batmasına bile tahammül edemediğimiz çocuklarımızın âhirette, cehennemde yanmasına nasıl razı olabiliriz?
* O halde çocuğunun gerçekten geleceğini düşünen aileler, onun âhiret hayatını da hesaba katmak ve ona göre yetiştirmek, (inanç, ibadet ve güzel ahlâk sahibi olma) çabası içerisinde olmalıdırlar. Çünkü ancak bu şekilde dünya ve âhiret saadeti elde edilir!