HAKSÖZ HABER
Doğu Türkistan’da işlenen soykırımın durdurulması için ülkelerin yöneticilerinin harekete geçmediği atmosferde insanlar Çin’in güvenilmez bir ülke olduğunu ifade etmeye devam ediyor.
Kuzey Amerika, Avrupa, Orta Doğu ve Asya-Pasifik bölgesindeki insanlarla yapılan Pew kamuoyu araştırmasına katılan 19 ülkeden insanların büyük çoğunluğu, Çin’in, Doğu Türkistanlılara dönük uyguladığı soykırım suçları nedeniyle Çin hakkında olumsuz görüş belirtti.
Pew'in 2020'de gerçekleştirdiği ankette de Çin’e dönük olumsuz bir algı olduğu ve Çin hükümetinin eylemlerinin anormal olduğu ifade edilmişti. Ancak bu defa Çin’e dönük olarak dile getirilen eleştirilerin ve olumsuz görüş belirtenlerin sayısı %79 oranında arttı.
Ankete katılan insanların ortalama %79'u Çin'in insan hakları politikalarını “ciddi bir sorun” olarak gördüklerini belirtti. Çin'in insan hakları siciline ilişkin artan olumsuz görüşler, ankete katılan insanların çoğunun ülkelerinin artık Çin ile ekonomik bağları güçlendirmek yerine insan haklarını hiçe sayan Çin’e dönük yaptırımları desteklemeyi tercih ettiğini ortaya koydu.
Ankette Çin’e dönük olumsuz görüşlerin özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika ülkelerinden geldiği görülürken en az olumsuz görüşün İsrail'den geldiği kaydedildi.
Asya'da Malezya, Singapur ve Güney Kore'deki çoğunluk, dünyanın en büyük ikinci ekonomisiyle ekonomik işbirliğini güçlendirmeyi tercih ediyor. Ancak Japonya ve Avustralya gibi ülkeler, Çin ile ticaret yapmaktansa insan haklarına öncelik vermeyi tercih ettiklerini söylüyorlar. Ve yine ilginç bir şekilde Güney Kore’de yapılan Pew anketine katılan Güney Koreli gençlerin, Çin hakkında yaşlı nüfustan daha olumsuz görüşlere sahip olma eğiliminde olduğunu ortaya çıkardı.
Ankete katılanlara soykırımcı lideri Xi Jinping ile ilgili görüşleri sorulduğunda, Singapur ve Malezya hariç, ankete katılan tüm ülkelerdeki çoğunluğun, Çin başkanının küresel meseleleri ele alma şekline çok az güvendiklerini belirttiği görüldü.
Çin'in insan hakları siciliyle ilgili endişeler artarken ülkelerin siyasi yöneticilerinin Çin ile ekonomik işbirliğini korumaya devam ettiği ve Doğu Türkistanlıların yaşadığı soykırımı sessizlikle karşıladığı görülüyor. Ayrıca Rusya’ya uygulanan ambargonun bir benzerinin Çin’e de uygulanması talebinin ise cılız bir ses olmaktan öteye geçemediği görülüyor.