Amerikan tıp dergisi PNAS'ta yayımlanan araştırma, İtalya'nın kuzeyinde, Avusturya sınırındaki Alto Adige bölgesinde yaşayan ve hem Almanca hem de İtalyanca konuşan bir grup denek ile tek dil konuşan deneklerin karşılaştırılması yoluyla yapıldı.
Alzheimer belirtileri gösteren 85 denekten 45'i çift dil, 40'ı ise tek dil konuşuyordu. Bu deneklerin beyinlerindeki sinirsel bağlantılar ve hücrelerin aktivitesi FDG ve PET görüntüleme yöntemleriyle incelendi.
Çift dilli grubun yaş ortalaması tek dil konuşan grubunkinden 5 yaş daha yüksek olsa ve beyinlerindeki bazı hasar belirtileri daha belirgin olsa da çift dilli deneklerin sinirlerinin daha iyi korunmuş olduğu belirlendi.
Çift dil konuşan deneklerin beyinlerindeki bazı hassas bölgeler arasında daha fazla işlevsel bağlantı bulunduğu tespit edildi. Araştırmacılar bunun, iki dil konuşmak ve bu iki dil arasında geçiş yapmanın etkisi olduğunu belirtti.
Çift dil konuşmanın Alzheimer'dan koruyucu etkisinin, bu dillerin kullanım sıklığıyla doğru orantılı olduğunu da vurgulandı.
Araştırma ekibinin başkanı Profesör Daniela Perani, "Her iki dil de ne kadar uzun süre kullanılırsa beyin üzerindeki etkisi o kadar artar. Yani mesele iki dil bilmek değil, ömür boyu sürekli ve aktif olarak her iki dili de kullanmak" dedi.
Araştırma sonucunda, "Demansın başlangıcının geciktirilmesi modern toplumların önceliklerinden biridir" denilerek Alzheimer'a karşı mücadelede çok dilliliği teşvik edici sosyal programların devreye sokulması çağrısı yapıldı.