Çağın havarisine mektup

Bünyamin Doğruer

Ey çocuk

ey yanağında felaket gamzeleri açan

gelişin bir deprem olsun, toprak yarılsın

ve ellerin zekeriyyanın avuçlarında

adansın mutlak olana

sonra bir haber gelse ikindi serinliğinde

çağımın meryemine, o adayan anneye

güneşi altında taşıyan kuşunuz süzüldü rabbine

muştular gitsin kulaktan kulağa

cennet yeniden dirilsin ruhlarda

ey havari, uygar çarmıha gerilse de bedenin

bal özünü doldur peteğe

yürek terlesin gözyaşı, akıt bu sevdaya

onurlu başını yükselt göğe, kurban ol rabbine

yeter ki bu din çekilmesin çarmıha

ihanet var, furkan olana

ve beyinler felçli, kerim olana

bu zulüm az mı gelir yoksa

önce gidenler nerde kaldılar

özledim havarileri

onlardı kitaba aşkla bağlanan

nerde kaldılar

aşk merhamet ateşini yakanlar

nerde kaldılar

mumyalanmış roma, işte amerika

özgür bedenlere zincir düşünülür

hıristiyanlığa benzer islam sunulur

biz susarsak, yıkılır ümmet tufan olur

ey havari çekilsen de filistin askısına

kurban olmak ne güzel

ölümü güzel gösteren rabbine

tek furkan olan Kur'an çekilmesin çarmıha.

Şiir Haberleri

Uyandır atları
Aykırı insan karşılamaları
Can pahası
Durup dinlenmeden yol yürüdük...
Balkan Müslümanlarının hali!