Arap Baharı'nı, ABD-İsrail işbirliği içinde hazırlanan ve yürütülen 'büyük ortadoğu projesi'nin bir aşaması olarak görenler ve böyle değerlendirenler hem bu ikiliyi fazla büyütüyor, hem de halkların iman, tarih ve tabiatlarından kaynaklanan değişimleri küçültüyor ve küçümsüyorlar.
İsrail'in Nil'den Fırat'a uzanan büyük İsrail devleti hayalini bilmeyen yok. ABD de hem Ortadoğu'da güveneceği bir ayak, hem enerji kaynaklarının güvenliği, hem de ABD'deki yahudi lobisini memnun etmek için 'yani karşılıklı menfaate dayalı olarak' daha geniş ve bir şekilde hükmü altında olan bir Ortadoğu planlamıştır ve bunu gerçekleştirmek için çalışır. Ama bunlar haşa ne Tanrı'dırlar, ne de O'ndan özel bir güç almışlardır.
BOP'un peşinde olanlar varsa bu bölgenin gittikçe uyanan ve kendi kaderini belirlemek isteyen halkları da var. Benim kanaatime göre Arap Baharı'nın asıl saiki önce insan topluluklarının hürriyet, adalet ve bağımsızlık aşkıdır, sonra da bu bölgede yaşayan insanların çektikleri zulmün hasıl ettiği gerilim ile İslam imanıdır. Bu saiklerle yola çıkan toplulukların ilerleyişinde, yanlarında veya karşılarında olanların elbette kendi hesapları da olacaktır, ama asıl hesap bu halkların hesabıdır ve er veya geç bu hesap tutacaktır.
Allah ABD'nin ve İsrail'in kötü niyetlerini başlarına çevirsin!
Ama kötü niyetleri ve faaliyetleri olanlar yalnızca bunlar mıdır ki, bazı kalemler durmadan BOP'tan söz ediyorlar, bütün iyi niyetli çabaları itibarsızlaştırıyorlar ve öteki kötülerin üstünü örtüyorlar.
ROP (Rus Ortadoğu Planı) yok mudur? Eğer yoksa yaklaşık bütün dünyayı karşısına alarak, milyarlarca dolar harcayarak Esed'i niçin tutuyor? Onun kaşına gözüne mi aşık?
ŞOP (Şîî dünyasının bir Ortadoğu projesi/planı) yok mudur? Yoksa niçin Irak'tan Lübnan'a kadar şîîlerle elele vererek belli bir sonuç için milyarlara mal olan çabalar gösteriliyor? Eğer burada mezheb ve/veya milli (ulusal) çıkar/amaç olmasaydı sünnîlerle de elele vererek ümmet için hayırlı olan ne ise onun gerçekleşmesi için çalışmak gerekmez miydi?
Avrupa, Çin, ABD, İsrail… bütün bunların ortak düşmanı İslam, yok edilmeleri veya köle edinilmeleri için savaştıkları insanlar ise müslümanlardır. İşte ümmetin asla unutmaması gereken nokta budur.
Elbette iç ve dış siyaset ötekilerle de ilişki kurmayı, hatta yardımlaşmayı gerekli kılabilir, ama 'öteki ötekidir', mukadderatını ötekine teslim etmek ve ona sırtını dayamak büyük gaflettir.
YENİ ŞAFAK