Bakara Suresi - 155-157
- وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْاَمْوَالِ وَالْاَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِؕ وَبَشِّرِ الصَّابِرٖينَۙ
- اَلَّذٖينَ اِذَٓا اَصَابَتْهُمْ مُصٖيبَةٌۙ قَالُٓوا اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّٓا اِلَيْهِ رَاجِعُونَؕ
- اُو۬لٰٓئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ
‘’Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele! Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aitiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler. İşte rablerinin lütufları ve rahmeti bunlar içindir ve işte hidayete erenler de bunlardır’’
Müslümanlar Mekke’den Medine’ye hicret etmişler, böylece Mekkeli müşriklerin saldırılarından kurtulmuşlardı ama hicretin ilk yıllarında da kaygı ve korkuları hala sürmekteydi. Hicret ettikleri yeni vatanları da tehdit altındaydı. Çünkü müşriklerin etki gücü münafıklar ve Yahudiler üzerinde etkin bir şekilde sürmekteydi. Nitekim kısa zaman sonra bazı gerginlikler ve çatışmalara tanık olunmaya başlandı. Aynı zamanda Müslümanlar yoksulluk sebebiyle de darlık çekmekteydiler. Hicret etmişlerdi ama mallarını, yakınlarını, ticaretlerini geride bırakmışlardı. İmkânsızlık ve tehditler imtihanları olmuştu.