Bana Bir Daha Barış Demeyin
Defne Samyeli/Milliyet
MERCEK
Onun adı Esma Al Gul. Filistinli bir gazeteci... Esma, günlük
Filistin gazetesi El Ayyam’ın köşe yazarı. Aynı zamanda benim
Ortadoğu’yu takip ettiğim kaynaklardan birine, Al Monitor’e yazıyor.
“Bana bir daha barış demeyin” diye başlıyor son yazısı...
Esma, Gazze’de savaşın içyüzünü haber yapmak için canını dişine takıp
koştururken gelmiş telefon.
Geçen pazar günü...
İsrail’in Refah kentine yönelik saldırısında ailesinin dokuz ferdi ölmüş.
60 yaşındaki amcası, yengesi, kuzenleri, kuzenlerinin kızları ve
oğulları. En küçükleri 5 yaşındaki Malak ve 24 günlük Mustafa...
Hepsi ölmüş...
Esma diyor ki “Hiç bir politik bağlantısı olmayan, sadece barış
isteyen ailemin cesetlerini, sebze meyve dondurucularından
topladım...”
“BEN DE HAMASIM!”
Her birini en son ne zaman gördüğünü teker teker anlatıyor. Ateş
düştüğü yeri yaksa da, okurken insanın boğazı düğüm düğüm oluyor. Ama
benim bu yazıyı yazmama neden olan cümleleri şunlar:
“İsrail! Hedefin, nefret ettiğin Hamas ise; bil ki bu öldürdüğün
insanların onunla alakası yok! Ama senin için Hamas alelade
siviller, çocuklar, yaşlılarsa, hepimizsek... O zaman bilesin ki
binlerce, hatta milyonlarca Hamas destekçisi yarattın artık. Ben de
Hamas’ım, biz hepimiz artık Hamas’ız...”
Bu satırların yazarı genç kadın, Hamas’a ve El Fetih’e kafa tuttuğu
için defalarca saldırıya uğramış, tehdit edilmiş, hatta bir dönem
ülkesine dönmesi yasaklanmış bir gazeteci.
Başını örtmeyi reddeden feminist Esma’nın uluslararası ödülü var.
Gazze’de sivil hakların nasıl çiğnendiğini yazdığı gazetesi El Ayyam;
Hamas tarafından Filistin’de zaman zaman yasaklanıyor.
Cesur, gözüpek, Hamas’ın ne olduğunu ortaya döken bir gazetecinin “Ben
Hamas’ım o zaman” noktasına gelmesi şaşırtıcı mı?
Yeteri kadar zorlarsanız; herkesin içindeki katili, teröristi çıkartırsınız.
Kimi için bu malına gelen tehditle olur; kimi için ailesine biri el
uzatsa, kafidir. İsrail’in askeri gücü daha fazla diye, bu savaşta
daha çok kişiyi öldürebilir ama asla kazanamayacak.
Hamas da öyle.
Ülkeler, hükümetler ve ellerindeki medya istediği kadar birinin ya da
öbürünün tarafını tutsun; kazanan olmayacak!
Hemen şimdi silahlar susmazsa... Karşılıklı nefret katlanarak artacak.
Olan onbinlerce masuma oluyor, dünya dökülen kanı maç izler gibi
izliyor, vicdanı olan gözyaşı döküyor...
Allah masumları korusun, aklını yitirenlere akıl ihsan eylesin
demekten başka elden ne gelir ki!