Arakan’da uzun bir süredir artarak devam eden zulüm, Myanmar ordusuna mensup güçler ve Budist çeteler tarafından 25 Ağustos’tan beri gerçekleştirilen saldırılarla tekrar gündeme geldi.
Söz konusu saldırılar nedeniyle “çok sayıda” Arakanlı Müslümanın hayatını kaybettiği belirtiliyor. Ancak Myanmar yönetimince uluslararası kuruluşların bölgeye girmesine izin verilmediği için can kaybı sayısı tam olarak saptanamıyor.
Arakan merkezli sivil toplum kuruluşlarından bazıları hayatını kaybeden sivillerin sayısının “bini aştığını” bildirirken, bazıları da bu sayının “binlerce” olduğunu söylüyor.
Bangladeş’e Geçenlerin Sayısı 290 Bine Ulaştı
Öte yandan, Birleşmiş Milletler (BM), saldırıların başladığı tarihten bu yana Bangladeş’e göç eden Arakanlı Müslümanların sayısının 290 bine ulaştığının tahmin edildiğini bildiriyor.
BM’nin Bangladeş’teki sözcüsü Vivian Tan, ülkeye göç edenlerin sayısının giderek artmaya devam ettiğini, dolu kamplar nedeniyle acilen daha fazla geçici barınağa ihtiyaç olduğunu belirtiyor.
Bangladeş’e yeni gelenlerin yol kenarlarına ya da herhangi bir toprak bölgeye kendiliğinden yerleştiğine dikkat çeken Tan, “İnsanları çok uzun süre barındırmayacak derme çatma sığınakların yayıldığını görüyoruz.” ifadelerini kullanıyor.
Kamplarda ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştıklarını kaydeden Tan, “Bu çok zor çünkü her gün gidecek yeri olmayan yeni gelenler görüyoruz.” değerlendirmesinde bulunuyor.
Yokluklar Ülkesinde Dünyaya Gelen Bebek
Yeni Şafak’tan Sedat Özkömeç’in haberinde eşi Myanmar ordusuna mensup güçlerce katledilen ve hamile bir şekilde Arakan’dan Bangladeş’e göç etmek zorunda kalan Fatma ismindeki Arakanlı bir kadının hikâyesi anlatılıyor, ilgilerinize sunuyoruz:
Bir anne düşünün… Eşiyle birlikte yavrularını kucaklarına almalarına sayılı günler kala, gözlerinin önünde, doğmamış evladının babası katledilmiş. Bir yanda eşi, diğer yanda karnındaki bebeği. Çaresizce kaçmış. Tehlikelerle dolu bir yolculuğun sonunda Naf Nehri’ni geçerek karşı kıyıdaki göçmen kampına ulaşmış. Ve sonunda bebeğini bu yokluklar ülkesinde dünyaya getirmiş.
İşte, biz bu talihsiz anne ile, Myanmar sınırının 3 kilometre kuzeyindeki Bangladeş’in Teknaf bölgesindeki Palonkhali kampında tanıştık. Günler sonra kamplarına gelen ilk yardım malzemelerinden alabilmek, beslenip de bebesine süt verebilmek için kendisine sıra gelmesini beklerken konuşuyoruz genç anne Fatma ile.
“Kocamı Şehit Ettiler”
Myanmar ordusunun sistematik soykırımının başladığı 25 Ağustos tarihinden itibaren çevre köylerden ve kendi köylerinden binlerce insanın göç etmek zorunda kaldığını, ancak kendisi ve eşi Yusuf’un, doğumun yakın olmasından dolayı köylerinden ayrılamadığını söyleyen Arakanlı genç anne, gözyaşlarıyla şunları anlatıyor:
“Askerler aniden geldiler, eşim onlara engel olmaya çalışırken kurşunlarına hedef oldu. Gözlerimin önünde şehit oldu. O an ne yapacağımı düşündüm. Bir yanda kollarımda can veren eşim, diğer yanımda karnımdaki bebeğimiz. Soğukkanlılığımı korumaya çalıştım ve akrabalarımın da yardımı ile köyümü terk ettim. Ormanlık alanda kilometrelerce yol yürüdük. Yolda hayatta kalabilmek için ağaç yaprakları ile beslendik. Çok şükür ki kampa sağ salim geldik.”
“Baba Kokusu Alamayacak”
“Palonkhali kampına ulaştığımızda sancılarım daha da arttı. Kamptaki tüm olumsuzluklara rağmen ebe kadınların yardımıyla yavrumuz sağlıklı bir şekilde doğdu. Evladımı kucağıma aldıktan sonra son bir hafta yaşadığım bütün olumsuzluk bir nebze olsun azaldı. Ancak ne yazık ki doğmasını sabırsızlıkla beklediğimiz, üzerine hayaller kurduğumuz Muhammed’im yetim kaldı. Babası onun, o da babasının kokusunu asla bilemeyecek. Ancak ben ona ömrüm boyunca babasının bizi korumaya çalışırken askerler tarafından katledildiğini anlatacağım. Bizlere bu zülmü yapanları Allah’a havale ediyorum.”